Özel Gereksinimi Olan ve Tipik Gelişen Çocuklara Eğitim Veren Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik ve İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi-Reference-Cited by-同舟云学术

Özel Gereksinimi Olan ve Tipik Gelişen Çocuklara Eğitim Veren Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik ve İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Published:2022-05-23 Issue: Volume: Page:
ISSN:1303-0493
Container-title:Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
language:tr
Short-container-title:

Author:

BERK Savaş¹,ALİYEV Ramin²

Affiliation:

1. Hakkari Üniversitesi

2. HASAN KALYONCU ÜNİVERSİTESİ

Abstract

Araştırmada, özel gereksinimi olan ve tipik gelişen çocuklara eğitim veren öğretmenlerin mesleki tükenmişlik ve iş doyumu düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, ilkokul, ortaokul, lise ve özel eğitim okullarında tipik gelişen çocuklara eğitim veren 500 öğretmen ile özel eğitim okulları, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde özel gereksinimi olan çocuklara eğitim veren 350 öğretmen olmak üzere toplam 850 öğretmen oluşturmaktadır. Verilerin toplanması için, araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu, Öğretmen Mesleki Tükenmişlik Ölçeği ve İş Doyum Ölçeğinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda, özel gereksinimi olan çocuklara eğitim veren öğretmenlerin mesleki tükenmişlikleri yüksek, iş doyumlarının ise düşük olduğu bulunmuştur. Öğretmenlerin mesleki tükenmişlikleri ve iş doyumları arasında negatif yönde anlamlı düzeyde bir ilişki olduğu ve öğretmenlerin iş doyumları, mesleki tükenmişliğe ait toplam varyansın %27’sini açıkladığı tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmenlerin mesleki tükenmişlikleri ve iş doyumları; cinsiyet, medeni durum, yaş, mesleki kıdem, aylık gelir değişkenlerinee göre anlamlı farklılık göstermiştir.

Publisher

Abant Izzet Baysal Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi

Subject

Applied Mathematics,General Mathematics

Reference93 articles.

1. Abacı, Z. K. (2004). Sosyal hizmetler ve çocuk esirgeme kurumuna bağlı Saray ve Ayaş rehabilitasyon merkezinde bakıma ihtiyaç duyan bireylerin bakımından sorumlu personelin iş doyumu, tükenmişlik, stres ve depresyon düzeyleri açısından karşılaştırılması [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi.

2. Ağaoğlu, E., Ceylan, M., Kasım, E., & Madden, T. (2004, Temmuz). Araştırma görevlilerinin kendi tükenmişlik düzeylerine ilişkin görüşleri. Malatya: XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı.

3. Akandere, M., Acar, M., & Baştuğ, G. (2009). Zihinsel ve fiziksel engelli çocuğa sahip anne ve babaların yaşam doyumu ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 23-32.

4. Akçamete, G. Kaner, S., & Sucuoğlu, B. (1998, Mayıs). Engelli ve normal çocuklarla çalışan öğretmenlerin tükenmişlik ve iş doyumu arasındaki ilişkinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi, VI. Ergonomi Kongresi, Milli Prodüktivite Merk. Yay. No: 622, Ankara.

5. Akten, S. (2007). Rehber öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Trakya Üniversitesi.