Effect of touching on anxiety and practice skill of nursing students during intravenous catheterization skill training

Abstract

Anxiety is a vague concern and discomfort that a person feels about himself because of a threat to the person's value system or security pattern. It is caused by not being able to interact fully with the environment because of the lack of sensory information and the misinterpretation of the information received through emotions. Anxiety, which has an important effect in daily life, also has important effects on education life. Stress, which shows similar features with anxiety, is an important issue in education because it has potential to inhibit learning and performance. In order to increase learning outcomes and ensure critical thinking, educators should define students’ level of anxiety and minimize it. Touching is a simple skill that can be applied by educators during the clinic training without the need for a course. Positive and appropriate contacts of the educators make them feel good to the students and students think they are important. Studies show that students are anxious before skill training and anxiety reduces the success and performance of them. The aim of this study was to determine the effect of touching on anxiety and the success of students during skill training of intravenous catheterization. The research was conducted in the skill training laboratory of a nursing faculty as using the quasi-experimental method with control group through the pre and post-test between December 2016 and January 2016. The sample was constructed from the experimental group (n=65) and the control group (n=65) as 130 people and single blinding was done. The experimental group of students’ shoulders, arms or hands were touched by educators during skill training of intravenous catheterization. In the collection of the data, The Personal Information Form, The Intravenous Catheterization Skill Practice Checklist, The State-Trait Anxiety Scale and intravenous catheterization training model were used. The mean age of the experimental group was 20.36 ± 0.76 years and the mean age of the control group was 20.20 ± 0.75 years. 89.2% of the experimental group and 93.8% of the control group consisted of women. As the personality trait, 47.7% of the experimental group and 36.9% of the control group were defined themselves as calm. It was determined that the State Anxiety Scale score of the control and experiment group decreased after skill training of intravenous catheterization but there was a significant difference between the State Anxiety Scale Score of pre and post-skill training only in the experimental group. It was detected that the success of skill was higher in the experimental group.In line with these findings, it is recommended that educators should observe anxiety of the students and they should apply simple touching to students who has high pre-skill anxiety. Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file. ÖzetAnksiyete kişinin değer sistemi ya da güvenlik örüntüsüne bir tehditten dolayı yaşanan, bireyin kendine yönelik hissettiği belirsiz bir endişe ve huzursuzluk duygusudur. Duyusal eksiklik ve duygular aracılığıyla alınan bilgilerin yanlış yorumlanmasından dolayı çevreyle tam etkileşim kuramamaktan kaynaklanır. Günlük hayatta önemli etkisi olan anksiyetenin, eğitim hayatında da önemli etkileri bulunmaktadır. Anksiyete ile benzer özellikler gösteren stres, öğrenmeyi ve performansı engelleme potansiyeline sahip olduğu için eğitimde önemli bir konudur. Öğrenme çıktılarını artırmak ve kritik düşünmeyi sağlamak için eğiticiler öğrencilerin kaygı düzeyini tanımlanmalı ve en aza indirmelidir. Dokunma klinik eğitimler sırasında eğiticiler tarafından bir kursa ihtiyaç duyulmadan uygulanabilen basit bir beceridir. Eğiticilerin pozitif ve uygun teması öğrencilere kendini iyi hissettirir ve öğrenciler önemli olduklarını düşünürler.Yapılan çalışmalar öğrencilerin beceri uygulamalarından önce anksiyete yaşadığını ve anksiyetenin öğrencilerin başarı ve performansını azalttığını göstermektedir. Bu araştırma; dokunmanın intravenöz kateterizasyon beceri uygulaması sırasında öğrencilerin anksiyetesine ve uygulama başarısına etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma Aralık 2016-Ocak 2017 tarihleri arasında kontrol gruplu ön test-son test yarı deneysel model kullanılarak bir hemşirelik fakültesinin beceri laboratuvarında yürütüldü. Örneklem, uygulama grubu (n=65) ve kontrol grubundan (n=65) 130 kişi olarak oluşturuldu ve tek körleme yapıldı. Beceri uygulaması sırasında uygulama grubu öğrencilerinin omuz, kol veya eline temasta bulunuldu. Verilerin toplanmasında; Kişisel Bilgi Formu, İntravenöz Kateterizasyon Beceri Uygulama Kontrol Listesi, Durumluk–Sürekli Kaygı Ölçeği, intravenöz kateterizasyon kol maketi kullanıldı. Uygulama grubunun yaş ortalaması 20.36±0.76, kontrol grubunun yaş ortalaması 20.20±0.75’di. Uygulama grubunun %89.2’si, kontrol grubunun %93.8’i kadınlardan oluşmaktaydı. Kişilik özelliği olarak uygulama grubunun %47.7’si ve kontrol grubunun %36.9’u kendini sakin olarak tanımladı. Uygulama ve kontrol grubunun beceri eğitimi sonrası durumluk kaygı puanın azaldığı fakat sadece uygulama grubunda beceri öncesi ve sonrası kaygı puanı arasında anlamlı fark olduğu saptandı. Beceri başarısının uygulama grubunda daha yüksek olduğu tespit edildi.Bu bulgular doğrultusunda eğiticilerin, öğrencilerin anksiyetesini gözlemlemesi ve beceri öncesi anksiyetesi yüksek olan öğrencilere basit dokunma uygulanması önerilmektedir.