Affiliation:
1. AYDIN ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ
2. ANKARA UNIVERSITY
Abstract
Bu çalışmanın amacı, kültürel yönelimlerin (bireycilik ve toplulukçuluk) kendini ayarlama (korumacı ve kazanıcı kendini ayarlama) ve otantiklik (otantiklik ve ilişkisel otantiklik) ile ilişkisini incelemek ve bu ilişkide benlik bilinçliliğinin (özel benlik bilinçliliği ve aleni benlik bilinçliliği) aracı rolünü test etmektir. Ayrıca, çalışmada Kendini Ayarlama Ölçeği’nin iki faktörlü bir yapıda olup olmadığı merak konusu olmuş ve farklı bir örneklemde psikometrik bir inceleme yapılmıştır. Ölçeğin beklendiği gibi iki faktörlü bir yapıda olduğu ve kabul edilebilir düzeyde geçerli ve güvenilir olduğu görülmüştür. Ardından, ana çalışma için 425 (%66)’i kadın ve 218 (%34)’i erkek olmak üzere 643 üniversite öğrencisine ulaşılmıştır. Kişisel Bilgi Formu, Kısa Bireycilik Toplulukçuluk Ölçeği, Kendini Ayarlama Ölçeği, Otantiklik Ölçeği ve Benlik Bilinçliliği Ölçeği veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Sonuçlar, özel benlik bilinçliliğinin bireycilik ile otantiklik arasındaki ilişkide ve toplulukçuluk ve ilişkisel otantiklik arasındaki ilişkide aracı rolde olduğunu göstermiştir. Ayrıca, aleni benlik bilinçliliğinin toplulukçuluk ile korumacı kendini ayarlama, kazanıcı kendini ayarlama ve otantiklik arasındaki ilişkilerde aracı rol üstlendiği görülmüştür. Çalışma bulguları, sosyal koşullara göre davranışlarını ayarlayan kişilerin, gerçek benlikleriyle uyumlu bir yaşam sürmede zorlanabilecekleri sonucunu düşündürmektedir. Bu da, otantikliğin önemine işaret etmektedir. Ayrıca, özel benlik bilinçliliğinin kişiyi otantikliğe yakınlaştırdığı, aleni benlik bilinçliliğinin ise otantiklikten alıkoyduğu ve korumacı kendini ayarlamaya yönelttiği görülmüştür. Bu bulgu da, bireyin kendine özgü yanlarının bilincinde olmasının önemini ortaya çıkarmaktadır. Şöyle ki, sürekli başkaları tarafından izlendiği ve bu doğrultuda değerlendirmeye tabi tutulduğunu düşünmek, kişinin kendisini ortaya koyabilmesini engelleyebilmektedir. Çalışmanın sınırlılığı ise katılımcı grubunun üniversite öğrencilerinden oluşmasıdır. Verilerin genellenebilirliği için aynı modelin yetişkin örneklemi ile de test edilmesi önerilebilir.
Reference96 articles.
1. Akın, A., Abacı, R. ve Öveç, Ü. (2007). The construct validity and reliability of the Turkish version of Self-Consciousness Scale. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 40(2), 257-276.
2. Arkin, R. M. (1981). Self-presentation styles. In J. T. Tedeschi (Ed.). Impression management theory and social psychological research (pp. 311–333). New York: Academic Press.
3. Avolio B. J., & Luthans, F. (2006). The high impact leader: Moments matter for accelerating authentic leadership development. New York: McGraw-Hill.
4. Aydoğan, D., Özbay, Y. ve Büyüköztürk, Ş. (2017). Özgünlük Ölçeği’nin uyarlanması ve özgünlük ile mutluluk arasındaki ilişkide maneviyatın aracı rolü. The Journal of Happiness and Well-Being, 5(1), 38-59.
5. Bacanlı, H. (1990). Kendini Ayarlama Becerisinin Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi (Yayınlanmamış doktora tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.