SURİYELİLER VE ŞANLIURFALILAR ARASINDAKİ KOMŞULUK İLİŞKİLERİ ÜZERİNE NİCEL BİR ARAŞTIRMA

Abstract

Bu çalışmada, 2011 yılında Suriye’de meydana gelen iç savaştan dolayı zorunlu göçe maruz kalıp ülkelerini terk eden ve Türkiye’ye sığınan Suriyeliler ile ev sahibi topluluk arasındaki komşuluk ilişkileri, Şanlıurfa örneği üzerinden incelenmektedir. Bu perspektiften hareketle çalışma, ev sahibi toplum ve Suriyelilerin komşuluk ilişkileri üzerinden her iki topluluğun da birbirleriyle nasıl etkileşimde bulunduklarını ve bu anlamda birbirleriyle sosyal temaslarının olup olmadığını anlamayı amaçlamaktadır. Nicel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada, veri toplamak için anket tekniğine başvurulmuştur. Bu kapsamda, Suriyelilerin yoğun olarak yaşadığı, Şanlıurfa’nın merkez ilçelerinden Eyyübiye ve Haliliye’ye bağlı 45 mahallede 360’ı Şanlıurfalı ve 360’ı da Suriyeli olmak üzere toplam 720 gönüllü katılımcıya olasılıklı/rastlantısal örneklem yoluyla anket formu uygulanmıştır. Elde edilen veriler, önce betimleyici, daha sonra ise karşılaştırmalı analize tabi tutularak bir sonuca ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırma neticesinde, her iki topluluk arasındaki komşuluk ilişkilerinin zayıf ve bu anlamda iki topluluk arasında ciddi bir temas eksikliğinin olduğu saptanmıştır. Her iki grubun da birbiriyle olan komşuluk ilişkileri genel olarak kıyaslandığında, Suriyeli katılımcıların Şanlıurfalı katılımcılara nazaran Şanlıurfalı komşularıyla “kısmen daha iyi” ilişkilere sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Şanlıurfalı katılımcıların Suriyeli komşularıyla daha “mesafeli” oldukları, ama buna karşılık Suriyeli katılımcıların ise, Şanlıurfalı komşularıyla daha fazla temas kurmak istedikleri anlaşılmıştır. Dolayısıyla, bu araştırmanın ortaya koyduğu bulgular, nicel (sayısal) olarak, her iki halk arasında yoğun bir iç içe geçiş olsa da bu durumun, iki topluluk arasında, birbirlerine misafirliğe gidip gelme, pazar alışverişine, AVM’ye veya parka birlikte gitme, yemek götürüp getirme, bayram ve taziye ziyaretlerinde bulunma, düğün ve nişan etkinliklerine katılma gibi temel komşuluk ilişkileri üzerinden ciddi bir sosyal temas etkisi yaratmadığını göstermektedir.