Güncel Heykel Bağlamında Pastiş Olgusu “Daniel Arsham” Örneği

Abstract

Heykel sanatı antik yunan döneminden beri özellikle figüratif anlamda belli formların üzerinde yoğunlaşmaktadır. Heykeltıraşlar tarafından mimetik bir yaklaşımla doğanın kusursuz formlarını heykele yansıtılarak, figüratif bir gramer oluşturulmuştur. Bu bağlamda sürece bakıldığında, heykelde önce kopyalama tekniklerinin geliştiği görülmektedir. Günümüze değin devam eden bu süreç dâhilinde, biçimsel kopyanın yanı sıra kavramsal olarak farklılaşan bir yapıya doğru gidildiği görülmektedir. Özellikle postmodern süreçte pastiş uygulamaları heykelde deneysel bir yaklaşımla yapılmıştır. Bu yaklaşım, güncel sanatta pek çok yeni teknik ve üslubun biçimsel olarak ifade edildiği örneklerle çoğalmaktadır. Bu çalışmada mimetik bir tavırdan postmodern sürece geçen ve pastişi biçimsel bir üslup ile yeni biçimci dile dönüştüren yapı incelenecektir. Bu sebeple önce postmodern süreçte pastiş olgusu incelenecek, güncel heykeldeki konumu irdelenecek ve daha sonra sanatçı örnekleriyle olgunlaşan konunun Daniel Arsham’ın işleri bağlamında değerlendirilerek sonuçlandırılması hedeflenmektedir. Çalışma nitel araştırma yöntemlerini kullanarak oluşturulmuş bir modeldedir. Bulgular için ilgili alanda yazılı kaynaklar, süreli yayınlar, internet veri tabanı ve konuya uygun görsel kaynaklardan oluşan bir literatür taraması yapılmıştır. Bu esnada konuyla ilgisi olabilecek sanatçı örnekleri konu dâhilinde incelenmiş, elenerek belirlenmiş ve konuya katkı sağlayabilecek yaklaşımlardan heykelde Postmodern süreçte pastiş uygulamalarının değerlendirilmesi doğrultusunda bir yaklaşım oluşturulmuştur. Arsham’ın işleri oluşturulan bu yaklaşım doğrultusunda değerlendirilmiştir. Böylece Daniel Arsham’ın işleri, ilgili alanda oluşturulan skalada konumlandırılmıştır.