Abstract
Dil öğretimi ile ilgili olarak geçmişten günümüze çeşitli yöntem ve teknikler kullanılmakta ve dil öğretim süreci kolaylaştırılmaya çalışılmaktadır. Tarihsel gelişim süreçleri de göz önünde bulundurulduğunda davranışçı, bilişsel ve yapılandırıcı dil öğretim yaklaşımları aracılığıyla etkili dil öğrenme yollarının keşfedilmesine odaklanılmıştır. Bu yollardan biri de bilgi teknolojilerinin dil öğretim sürecinde etkili bir şekilde kullanımıdır. Teknolojinin eğitim ortamlarında kullanımı, bireyin öğrenme dinamiklerini olumlu yönde etkileyerek etkileşimli sınıf ortamlarının tasarlanmasına yardımcı olmaktadır. Dil öğrenme ortamlarında teknolojinin sürece entegre edilmesi ise daha yenilikçi ve işlevsel ortamların kullanımına zemin hazırlar. Bu noktada Web 2.0 araçlarından yararlanmak öğreticilere zamanın verimli kullanımı, etkileşimli öğrenme ortamlarının oluşturulması ve mekândan bağımsız öğretim noktalarında kolaylık sağlarken öğrencileri de dil öğrenme konusunda motive etmektedir. Aynı zamanda Web 2.0 araçlarının sanal sınıf oluşturma, e-içerik hazırlama, interaktif sınıf ortamı yaratma, ölçme ve değerlendirme yapma gibi avantajları, söz konusu araçların tercih edilme sıklıklarını artırmaktadır. Araştırmada nitel yöntemlerden doküman analizi kullanılmıştır. Bu bağlamda dil öğretim sürecinde yaygın olarak kullanılan Web 2.0 araçları tespit edilmiş ve araştırmada Voki, Padlet, Learning Apps, Learn Turkish Words and Verbs with Flashcards, Wordwall, Dualingo, Turkish Alphabet for Students, Mondly, Storybird, Memrise, Busuu, Babbel, Speaky, Rosetta Stone, HiNative uygulamalarına yer verilerek Web 2.0 araçları uygulama görselleri ile desteklenerek açıklanmıştır. Bu sayede dil öğretim sürecinde kullanılabilecek avantajlı dil öğretim araçları belirlenerek tasarlanacak yeni uygulamalara ışık tutulacaktır.
Publisher
RumeliDE Dil ve Edebiyat Arastirmalari Dergisi
Reference93 articles.
1. Ajjan, H. & Hartshorne, R. (2008). Investigating faculty decisions to adopt Web 2.0 technologies: Theory and empirical tests. The Internet and Higher Education, 11(2), 71-80.
2. Aktaş, T. (2005). Yabancı dil öğretiminde iletişimsel yeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1), 89-100.
3. Altıok, S., Yükseltürk, E. ve Üçgül, M. (2017). Web 2.0 Eğitimine yönelik gerçekleştirilen bilimsel bir etkinliğin değerlendirilmesi: Katılımcı görüşleri. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 6(1), 1-8.
4. Alyaz, Y. ve Uçar, T. (2019). Taşınabilir Cihazlar Aracılığıyla Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenimi Uygulamalarının Belirlenmesi, Sınıflandırılması ve Öğrenci Kazanımlarına İlişkin Öğrenci Değerlendirmeleri. Journal of International Social Research, 12(63).
5. Anderson, P. (2007). What is Web 2.0?: Ideas, technologies and implications for education. JISC Technology and Standards Watch. 1(1), 1-64.