Affiliation:
1. BAYBURT ÜNİVERSİTESİ, BAYBURT EĞİTİM FAKÜLTESİ
Abstract
Bu çalışmada, Türkçe eğitimi alanında hazırlanmış öz yeterlik ile ilgili makale ve tezleri tespit ederek eğilimlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, Türkiye’de 2009-2022 yılları arasında yayımlanmış olan öz yeterlik konulu makale ve tezler ile sınırlı tutulmuştur. Örneklem için Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi, TR Dizin, Google Akademik, ResearchGate ve DergiPark veritabanları üzerinden taramalar yapılmıştır. Bu taramaların sonucunda öz yeterlik konulu toplamda 127 akademik çalışma tespit edilmiştir. Tespit edilen akademik çalışmaların 34’ü lisansüstü tez (yüksek lisans-doktora), 93’ü ise makalede türündedir. Araştırmada, nitel araştırma yönteminden yararlanılmıştır. Araştırmanın verileri doküman incelemesi yoluyla toplanmış, verilerin analizinde ise içerik analizi yönteminden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda, öz yeterlik konusunda hazırlanmış olan yüksek lisans tezlerinin doktora tezlerine oranla daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Lisansüstü tezlerin üniversitelere göre dağılımına bakıldığında ilk sırada Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi gelmektedir. Bunlarla birlikte en sık başvurulan araştırma yönteminin nicel araştırma yöntemi olduğu da ulaşılan sonuçlar arasındadır.
Publisher
Ahi Evran Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi
Reference60 articles.
1. Akçay, A. ve Tunagür, M. (2017). Türkiye’de değerlerin tespitine yönelik yapılmış yüksek lisans tezleri üzerine bir içerik analizi. EKEV Akademi Dergisi, 71, 53-72.
2. Arı, G., Yaşar, M. S. ve İstanbullu, E. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarıyla ilgili yayımlanan makalelerin incelenmesi (2014-2018). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(2), 487-508.
3. Aslan, C. (2010). Türkçe eğitimi programlarında lisansüstü öğrenim gören öğrencilerin akademik özyeterliklerine ilişkin görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 87-115.
4. Aydeniz, S. ve Haydaroğlu, M. (2021). Dört temel dil becerisi alanında yapılan lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizi. Türkiye Eğitim Dergisi, 6(1), 200-216.
5. Bandura, A. (1982). Self-Efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37, 122-147.