Affiliation:
1. CANKIRI KARATEKIN UNIVERSITY
2. HACETTEPE UNIVERSITY
Abstract
Bu çalışma baba katılımının potansiyel sosyodemografik öncüllerinin toplumsal cinsiyet perspektifinden yorumlanması amacıyla gerçekleştirilmiştir. 5-6 yaş grubunda çocuğu olan babalardan (n= 377) anket yoluyla, aile ve çalışma durumu değişkenleri, baba katılımı (ve alt boyutlarının) düzeyleri ve toplumsal cinsiyete yönelik tutumları hakkında bilgi alınmıştır. Analizler bağımsız t testi ve ANOVA ile gerçekleştirilmiştir. Bulgulara göre, babaların ilgi ve yakınlık puanlarının çocuğun cinsiyetinden etkilenebildiği, çocuk doğum sırası arttığında keyfi meşguliyet boyutu puanının düşebildiği, çocuğun cinsiyetine dair beklentisi olmayan babaların ilgi ve yakınlık puanlarının yüksek olduğu, babaların eğitim düzeyinin yükselmesi ile eşitlikçi tutumun ve baba katılım düzeyinin ayrı ayrı ilişkili olabileceği görülmüştür. Bunun yanında, çalışma durumunun baba katılım boyutlarından bazılarını etkileyebileceği, ancak kazanç düzeyinin etkilemediği bulunmuştur. Eşitlikçilik puanları yüksek olan babaların daha eğitimli ve daha çok kazanan kadınlarla evli olduğu; daha çok kazanan eşlerle evli olan babaların farklı boyutlarda daha katılımcı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bulgular yorumlandığında, baba katılımının çocuk cinsiyeti ve sayısı ile ilişkili olabileceği, anne-baba çalışma durumlarından etkilendiği; anneye dair değişkenlerin birçok alt boyutta baba katılımını etkiliyor olabileceği söylenebilmektedir. Bu değişkenler babaların toplumsal cinsiyete dair tutumu ile karşılaştırıldığında, eşitlikçi babaların daha az çocuk yaptığı, farklı alanlarda daha çok katılım gösterdiği ve daha yüksek eğitimli kadınlarla evli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Son olarak, babaların evlenecekleri kişiye yönelik tercihlerinin, temelde babaların cinsiyet eşitliğine yönelik tutumlarıyla ilgili olabileceği, annelerin çalışma hayatlarının babaları katılıma yönlendiriyor olabileceği tartışılmıştır. Üretilen bir diğer varsayım ise, daha eşitlikçi yaklaşıma sahip olup daha çok katılım gösterebilecek erkeklerin, kadınlar tarafından seçilebiliyor olduğuna yöneliktir.
Publisher
Ahi Evran Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi
Reference61 articles.
1. Arendell, T. (1996). Co-Parenting: A Review of the Literature. In National Center on Fathers and Families. Retreived from: chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED454975.pdf in 11.06.2023.
2. Arslan, Z. G. and Demircioğlu, H. (2023). The impact of fathers’ gender perspectives and involvement on children’s resilience. Early Child Development and Care, 193(3), 417-431.
3. Ataca, B. (2009). Turkish family structure and functioning. Perspectives on human development, family, and culture, 108-125.
4. Bakioğlu, F. ve Türküm, A. S. (2019). Toplumsal Cinsiyet Rolleri Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(2), 717-725.
5. Baruch, G. K. and Barnett, R. C. (1981). Fathers' participation in the care of their preschool children. Sex Roles, 7(10), 1043-1055.