Affiliation:
1. AKSARAY ÜNİVERSİTESİ
2. Aksaray İl Milli Eğitim Müdürlüğü
Abstract
Öğrencinin bedensel, ruhsal, psikomotor gelişimini destekleyen önemli disiplinlerden bir tanesi de Görsel Sanatlar dersidir. Özellikle özel eğitime ihtiyaç duyan öğrencilerin gelişim alanları göz önüne alındığında görsel sanatlar dersinin önemi bu öğrenciler için daha da artmaktadır. Özel eğitim alanında bu dersi yürüten öğretmenlerin karşılaştıkları problemlerin ortaya konması dersin etkililiğini artıracaktır. Çünkü program öğretmenin elinde hayat bulur. Bu sebeple araştırmanın amacı Özel Eğitim Kurumları’nda görev yapan ve yapmış olan görsel sanatlar dersini yürütmüş ve hali hazırda bu dersi yürüten öğretmenlerin, eğitilebilir zihinsel engelli öğrenciler ile çalışırken öğretim süreçlerine ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu Aksaray ilinde özel eğitim okullarında görsel sanatlar dersini yürütmüş olan ve hali hazırda bu dersi yürüten öğretmenlerden oluşmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığı ile toplanmıştır. Görüşme formunda yarı yapılandırılmış 5 soru bulunmaktadır. Görüşmelere gönüllü olarak 17 öğretmen katılmıştır. Elde edilen veriler tema, kategori ve kodlar altında toplanarak içerik analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre kazanım boyutunda görsel sanatlar dersinin öğrenciler için en çok psikomotor gelişime yardımcı olduğu görülmüştür. Ayrıca renklerin kavramların öğrenilmesinin günlük yaşamda güvenlik, kişisel sağlık gibi becerileri desteklediği ifade edilmiştir. Kazanımlara erişim noktasında en büyük problem farklı engel gruplarının aynı sınıfa devam etmesi olarak ifade edilmiştir. Bu sorun programın eğitim ve sınama durumlarında yaşanan problemlerin temel kaynakları arasında sık sık vurgulanmıştır. Programın eğitim durumları boyutunda ise malzeme ve atölye eksikliği, haftalık ders saati yetersizliği gibi sorunların varlığı öne çıkmaktadır. Ayrıca öğretmenlerin bir kısmı görsel sanatlar dersine dair okul yöneticilerinin olumlu tavır sergilediklerini ifade ederken bir kısmı da olumsuz tavırlar ile karşılaştıklarını belirtmişlerdir. Diğer yandan öğretmenler eğitim sürecinde veli desteğini yetersiz bulmaktadır. Programın değerlendirme boyutunda ise sınıflarda farklı engel gruplarının bir arada olmasından kaynaklanan sorunlara vurgu yapmışlardır.
Publisher
Ahi Evran Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi
Reference23 articles.
1. Ardakoç, İ. (2020). Eğitimde veli/aile katılımı: Engeller ve öneriler. Alanyazın, 1(2), 75-84. https://dergipark.org.tr/en/pub/alanyazin/issue/60649/893866
2. Atan, U. ve Dalkıran, A. (2008). İlköğretim okullarındaki Görsel Sanatlar dersi öğretmenleri ve fiziki altyapı standartlarına yönelik bir durum değerlendirmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(10), 161-184. https://dergipark.org.tr/en/pub/mkusbed/issue/19559/208517
3. Avcı, G. ve Sakallı Demirok, M. (2022). Sınıfında özel gereksinimli öğrencisi bulunan farklı branşlarda görev yapan ortaokul öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşleri. Uluslararası Anadolu Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 501-520. doi:10.47525/ulasbid.1033233
4. Avcıoğlu, H. (2011). Zihinsel engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 12(01), 39-56. doi:10.1501/Ozlegt_0000000156.
5. Bahçetepe, Ü. ve Meşeci Giorgetti, F. (2015). Akademik başarı ile okul iklimi arasındaki ilişki. Istanbul Journal of Innovation in Education, 1(3), 83-101. https://dergipark.org.tr/en/pub/ieyd/issue/35806/402431