Affiliation:
1. GAZİANTEP ÜNİVERSİTESİ, İSLAHİYE İKTİSADİ VE İDARİ BİLİMLER FAKÜLTESİ
Abstract
Bu çalışma, yerel toplulukların yenilenebilir enerji projelerinde nasıl aktif rol alabileceğini ve bu süreçte toplulukların nasıl güçlendirilebileceğini incelemektedir. Topluluk sahipliği, bireylerin temiz enerji üretimine doğrudan katılarak, yerel olarak yenilenebilir enerji kaynaklarını kolektif bir şekilde yönetme ve sahiplenme sürecidir. Bu yaklaşım, çevresel zorunlulukların ötesinde, sürdürülebilir kalkınmayı teşvik ederken enerji güvenliğini artırmayı ve düşük karbonlu bir geleceğe geçişi desteklemeyi amaçlar. Güneş, rüzgâr, biyokütle, jeotermal ve hidroelektrik gibi çeşitli yenilenebilir enerji kaynakları, yerel ekonomik büyümeyi teşvik etme ve çevresel korumaya katkı sağlama fırsatları sunar. Topluluk sahipliği modeli, katılımcı karar alma, yerel katılım ve elde edilen faydaların adil bir şekilde dağıtılması gibi temel ilkelerle hareket eder. Bu model, enerji üretimini demokratikleştirerek yerel toplulukların sosyal ve ekonomik olarak güçlenmesine olanak tanır. Ancak bu modele geçiş, finansman, düzenleyici engeller ve teknik bilgi gibi zorlukları beraberinde getirir. Uygun destek mekanizmaları ve kooperatif modelleri, bu zorlukların üstesinden gelmekte kritik rol oynayarak projelerin başarılı bir şekilde yürütülmesini sağlar. Bu yaklaşım, toplulukların enerji üretimi üzerinde daha fazla kontrol sahibi olmalarını sağlayarak sürdürülebilir enerjiye geçişin hem çevresel hem de sosyoekonomik faydalarını maksimize eder.
Publisher
Stratejik ve Sosyal Arastirmalar Dergisi