Affiliation:
1. İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ-CERRAHPAŞA, HASAN ALİ YÜCEL EĞİTİM FAKÜLTESİ
Abstract
Sürekli değişen küresel dünyada nispeten önemli bir yer tutan yabancı dil öğrenimi ve öğretimi sürecinde, öğretmen ve öğrenenlerin aşmaları gereken birçok zorluk ve sorun belirir. Bu olgulardan özellikle dilin düzeneğini oluşturan dilbilgisi, yazım ve sözdizimi yanlışları önemli bir role iyedir. Kurallı, doğru ve anlamlı tümcelerin oluşumunu sağlayan dilbilgisi, bir dilin düzenli ve yöntemli bir şekilde ele alınmasını ve içinde bulunan yapıların kullanım, işlev ve görev bakımından netlik kazanmasını sağlar. Dilbilgisinin bir parçası sayılabilen yazım ise, sözcüklerin yazılışlarıyla ilgili incelemeler yapılmasına katkı yapar. Sözdizimi, bir tümcedeki sözcüklerin doğru ve uygun sıralanışını ele alan, bir dildeki sözcüklerin dizilimini belirleyen, sözcüklerin yapılanma süreçlerini işaret ederek, tümce oluşumunu sağlama, ad, emir, soru, eylem, olumlu, olumsuz, kurallı veya devrik tümce türlerine bağlı olarak sözcüklerin bir tümcede nasıl bir düzene gireceğini bildiren kuralları kapsar. Bu bağlamda dil öğrenme sürecinde üretilen yanlışları, Corder’in (1981) yanlış türleri sınıflandırmasını temel alarak incelemeyi amaçladığımız bu araştırmada, geleceğin Türk öğretmen adaylarının Fransızca öğrenimi sürecinde yaptıkları yanlışları sadece dilbilgisi, yazım ve sözdizimi bağlamında ele alınması ve bu yanlışların nedenleri ile bu nedenlerden dolayı beliren yanlış türlerinin saptanması hedeflenmektedir. Geleceğin 15 Türk öğretmen adayından meydana gelen bir örneklem üzerinde yürütülen bu araştırmada, en fazla dilbilgisel yanlışlar ve seçme yanlış türü üretildiği anlaşılmıştır. Yazım yanlışları bağlamında, Fransızcanın kendine özgü yazım özelliklerinin bulunmasından ötürü en çok eksiltme yanlış türünün yapıldığı ve bundan dolayı tümcenin belirsiz bir anlama girdiği belirlenmiştir. Sözdizimi konusunda, sözcüklerin tümce içinde yanlış yerde dizilmelerinden kaynaklanan ve tümceyi anlam yönünden belirsizleştiren dizimlerin varlığı ve yanlış sözcük kullanımları dolayısıyla en çok dizim yanlışı yapıldığı saptanmıştır. Sonuç olarak bu araştırma, yapılan yanlışların saptanması, tanımlanması, yorumlanıp açıklanması süreçleri göz önünde bulundurularak, kurallara uygun, kabul edilebilir, anlamlı ve anlam yönünden belirli tümcelerin dilbilgisel, yazımsal ve sözdizimsel yönden oluşturulması sınırları içinde değerlendirilmiştir.
Reference9 articles.
1. Bosnalı, S., & Topaloğlu, Y. (2018). Fransızca Tanımlık Ulamının Yanlış Çözümlemesi Yöntemiyle
Karşıtsal Bir İncelemesi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(2), 1203-1222.
2. Builles, J. M. (1998). Manuel de linguistique descriptive : Le point de vue fonctionnaliste. Paris : Éditions
Fernand Nathan.
3. Choi-Jonin, I., & Delhay, C. (1998). Introduction à la méthodologie en linguistique : application au français
contemporain. Strasbourg : Presses Universitaires de Strasbourg.
4. Chomsky, N. (2002) Syntactic Structures. New York : Mouton Press.
5. Chomsky, N. (2011). Dil ve Zihin. 3. Edisyon, çev. Ahmet Kocaman, Ankara: Bilgesu Yayınları.