Abstract
Dünyada küreselleşme eğilimleriyle birlikte Neo-Liberal felsefenin güçlenmeye başlaması, özellikle yirminci yüzyıldan itibaren sivil toplum kuruluşlarının hızlı bir şekilde gelişme ve yaygınlık göstermesine zemin hazırlamıştır. Üçüncü sektör olarak da adlandırılan sivil toplum kuruluşları, toplumun siyasal, sosyal ve ekonomik kalkınmasına doğrudan ve dolaylı olarak katkı sağlamak ve topluma sosyal fayda oluşturmak amacıyla hizmet vermektedir. Bu kuruluşların sağlamış olduğu sağlık ve tıbbi bakım hizmetleri sundukları önemli bir faaliyet alanını oluşturmaktadır. Türkiye’de özellikle salgın, sel ve deprem gibi afet durumlarında sivil toplum kuruluşları gönüllü ve profesyonel personelinin çabalarıyla toplumun sağlık statüsünün ve refah düzeyinin iyileştirilmesinde kritik görevler üstlenmektedir. Bu çalışmada Türkiye’de ve İngiltere’de faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşları hakkında betimleyici bilgiler verildikten sonra iki ülkedeki sağlık hizmeti veren STK’lar idari, fonksiyonel ve finansal açıdan karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Söz konusu karşılaştırmalı inceleme neticesinde Türkiye’de sağlık hizmeti misyonuyla faaliyet yürüten STK’ların daha geniş kitlelere ulaşabilmesini ve etkinliklerini geliştirmesini sağlayacağı öngörülen birtakım görüş ve önerilere yer verilmiştir.
Reference97 articles.
1. ALMEIDA, A. S. (2017). “The Role of Private Non-Profit Healthcare Organizations in NHS Systems: Implications for the Portuguese Hospital Devolution Program”. Health Policy, 121(6): 699-707.
2. ANDERSON, S. (2012). “Public, Private, Neither, Both? Publicness Theory and the Analysis of Healthcare Organizations”. Social Science & Medicine, 74(3): 313-322.
3. ARGENTI, P. (2004). “Collaborating With Activists: How Starbuck Works With NGOs”. California Management Review, 47(1): 91-116.
4. ARSLAN, O. (2001). Kurumsal ve Tarih Anlaşmalarıyla Sivil Toplum ve Türkiye Gerçeği. Bayrak Yayınları, İstanbul.
5. ASLAN, M., & KAYA, G. (2004). “1980 Sonrası Türkiye’de Siyasal Katılımda Sivil Toplum Kuruluşları”. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(1): 213-223.