Affiliation:
1. OSMANGAZİ ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Suç yalnızca bireysel bir eylem olmaktan ziyade aynı zamanda toplum yaşamını derinden etkileyen bir sosyal olgudur. Çocuk suçluluğu da bu nedenle toplumsal sorunun önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Bu açıdan hukuk kurallarını çiğneyen bireylere meşru cezaların uygulanmasını gerektiren bir eylem olarak suç politika yapıcılar ve yasa koyucuların çözmesi gereken sorunların başında gelmektedir. Toplumsal faktörler, ekonomik durum, eğitim seviyesi, kültürel normlar ve sosyal adalet gibi unsurlar çocuğun suça itilmesini üzerinde etkilidir. Bu araştırmada toplumsal değişim sürecinde çocuk tanımında, çocukların itildikleri suç türlerinde, hukuki yaklaşımlarda ve suçla başa çıkma politikalarındaki değişimler incelenmiştir. Bu arka plana destek olarak kitle iletişim araçlarının yaygınlaşmasının suç davranışı üzerindeki etkileri değerlendirilerek çocuk üzerindeki etkileri de analiz edilmiştir. Modernleşmenin etkilerine paralel olarak değişen hukuki bakış sayesinde çocuğun bir yetişkin gibi yargılanma biçimi de değişmiştir. Dünyada ve ülkemizdeki 19. yüzyıldan günümüze kadar olan süreçte gerçekleşen toplumsal değişimlerin etkisiyle çocuk ve suç arasındaki ilişkinin hangi yönlerde farklılaştığı bu çalışmanın ana sorusunu oluşturmaktadır. Makalenin araştırma yöntemi olarak literatür tarama tekniği seçilmiştir. Ek olarak bu çalışmada tarihi ve kültürel karşılaştırmalar yapılırken ülkelerin resmi istatistiki verilerinden de yararlanılmıştır. Bu çalışma sonucunda, yıllık istatistiklerden yola çıkılarak suça itilmiş çocuk sayısının artmasına paralel olarak suç teorilerinin biyolojik ve psikolojik bakış açılarından uzaklaşıp sosyo-kültürel yaklaşımlara evirildiği sonucuna ulaşılmıştır. Ek olarak, suçla başa çıkma politikalarının çocuklara yönelik danışmanlık, aile denetimi, sosyalleşme alana kaydığı anlaşılmış ve TV programlarının çocukların yaşam dünyasında tahribata neden olduğu da bulunmuştur.
Publisher
Journal of the Human and Social Sciences Researchers
Reference64 articles.
1. Agnew, R. (1985). A revised strain theory of delinquency. Social Forces, 64(1), 151-167.
2. Alanezi, F. (2010). Juvenile delinquency in Kuwait: Applying social disorganization theory. Digest of Middle East Studies, 19(1), 68-81. https://doi.org/10.1111/j.1949-3606.2010.00006.x
3. Aslan, M. Y. (2008). Çocuk suçluluğu hakkında uluslararası ve ulusal hukuk düzenlemeleri. Ankara Barosu Dergisi, 66(4), 88-96.
4. Avcı, M. (2010a). Çocuk suçluluğunda medyanın rolü. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 124-46.
5. Avcı, M. (2010b). Tutuklu çocuklar üzerine bir araştırma: çocukların suça yönelmesinde etkili olan toplumsal nedenler ve çözüm önerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 49-73.