1. Frandsen, H. N. and Frandsen, K. J., 1948. Polycross-methoden. Nordisk Jordbruksforskning 7–8, 239–261.
2. Lackamp, J. W., 1965. Een onderzoek naar variabiliteit en vererving van het ruw-eiwitgehalte in Engels raaigras (Research on variability and hereditability of the crude protein content in perennial rye grass) Verslagen van Landbouwk. Onderzoekingen 656, 120 pp.
3. Schaepman, H., 1952. Application of the polycross test to grass breeding. Euphytica 1, 105–111.
4. Tysdal, H. M., Kiesselbach, T. A. and Westoven, H. L., 1942. Alfalfa breeding Coll. Agric. Univ. Nebr., Agric. Exp. Sta. Res. Bull. 124, 1–46.
5. Tysdal, H. M. and Crandall, B. H., 1948. The polycross progeny performance as an index of the combining ability of alfalfa clones. J. Am. Soc. Agr. 40, 293–306.