1. Akyüz, Y. (1993). Türkiye’de eğitimin bilim olarak ele alınışının tarihçesi [A short history of scientific treatment of education in Turkey]. In Eğitim bilimleri birinci ulusal kongresi, Ankara: 24–28 Eylül 1990, Bildiriler II-I (125–150) [The first national congress of educational sciences, Ankara: 24–28 September 1990, Papers II-I]. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
2. Alkan, C. (1983). Eğitim felsefesi [Philosophy of education]. Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayınları.
3. Ankara, Üniversitesi. (1967). Çeşitli memleketlerde üniversitelere bağlı eğitim fakülteleri, eğitim enstitüleri, eğitim kolejleri, eğitim bölümleri ve kürsüleri [Faculties of education, institutes of education, colleges of education, departments and chairs of education in universities of different countries]. Ankara: Ankara Üniversitesi.
4. Arcilla, R. W. (2002). Why aren't philosophers and educators speaking to each other? Educational Theory, 52, 1–11.
5. Arnstine, D. G. (2002). Why should philosophers and educators speak to each other? There are more serious problems to face and more important jobs to be done. Educational Theory, 52, 303-313.