Abstract
SamenvattingTestiskanker is goed te behandelen. De vijfjaarsoverleving is momenteel > 90%. Testiskanker wordt meestal vóór het 40e jaar gediagnosticeerd, en patiënten kunnen na een succesvolle behandeling nog 40 tot 50 jaar leven. Er is echter een verhoogd risico op langdurige en late effecten van deze behandeling. Tweede primaire maligniteiten en hart- en vaatziekten zijn daarvan de meest voorkomende en potentieel levensbedreigende. Andere zijn nefrotoxiciteit, neurotoxiciteit, verminderde vruchtbaarheid, hypogonadisme, chronische vermoeidheid en psychosociale problemen. Over de onderliggende mechanismen en de genetische gevoeligheid voor de verschillende bijwerkingen is nog weinig bekend, waardoor het niet goed mogelijk is om patiënten met een hoog risico op bepaalde late effecten te identificeren. Wij presenteren de huidige stand van zaken betreffende verschillende somatische en psychosociale langetermijneffecten na behandeling en formuleren aanbevelingen voor algemene medische evaluaties, die moeten beginnen bij start van de behandeling en doorgaan na voltooien van de behandeling en de follow-up.
Publisher
Springer Science and Business Media LLC