1. American Psychiatric Association (2014). Handboek voor de classificatie van psychische Stoornissen (DSM-5). Nederlandse vertaling van Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th ed.). Amsterdam: Boom.
2. Berg, A., Cima, M., Klein Haneveld, E. L. M., & Putte, D. (2015). Opvoedingsfactoren in de ontwikkeling van psychopathie en de antisociale persoonlijkheidsstoornis. In W. Canton, D. Van Beek, L. Claes, L. Gijs, I. Jeandarme & E. Klein Haneveld (Red.), Handboek psychopathie en de antisociale persoonlijkheidsstoornis (pag. 57–84). Utrecht: De Tijdstroom.
3. Bernstein, D., Kersten, T., & Keulen-de Vos, M. (2015). Schematherapie voor psychopathische en andere antisociale mensen. In W. Canton, D. Van Beek, L. Claes, L. Gijs, I. Jeandarme, E. Klein Haneveld (Red.), Handboek psychopathie en de antisociale persoonlijkheidsstoornis. Utrecht: Uitgeverij De Tijdstroom.
4. Beutler, L. E., Malik, M., Alimohamed, S., Harwood, T. M., Talebi, H., Noble, S., et al. (2004). Therapist variables. In M. J. Lambert (Ed.), Bergin and Garfield’s handbook of psychotherapy and behaviour change (5th ed., pag. 227–306). New York: Wiley.
5. Blair, R. J. R. (2003). Neurobiological basis of psychopathy. The British Journal of Psychiatry, 182(1), 5–7.