Slaapdeprivatie in de vroege tienerjaren als voorspeller voor psychosociale problemen op 15- tot 16-jarige leeftijd bij Nederlandse jongeren

Abstract

SamenvattingAchtergrond: Er is onderzocht of slaapdeprivatie bij Nederlandse kinderen van 11 tot 12 jaar kan voorspellen of er op 15- tot 16-jarige leeftijd psychosociale problemen ontstaan.Methode: De data betreffen 1.186 jongeren van het Amsterdam Born Children and their Development (ABCD)-onderzoek. Slaapdeprivatie werd gedefinieerd als een door ouders gerapporteerde slaapduur < 9 uur op 11- tot 12-jarige leeftijd. Kinderen met een verlengde slaapduur (> 12 uur) werden geëxcludeerd. Psychosociale problemen werden gemeten met de Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ), die jongeren zelf op 15- tot 16-jarige leeftijd invulden.Resultaten: Er was een statistisch significant verband tussen slaapdeprivatie en verhoogde totale SDQ-score na correctie voor geslacht, migratieachtergrond, onderwijstype, aantal ingrijpende levensgebeurtenissen, gezinssituatie, financiële situatie en opleidingsniveau van de ouder (oddsratio 2,12 (95%-betrouwbaarheidsinterval 1,01–4,47; p = 0,048)). Dit verband was niet anders voor jongens en meisjes.Conclusie: Slaapdeprivatie op 11- tot 12-jarige leeftijd lijkt een predictor te zijn voor psychosociale problemen op 15- tot 16-jarige leeftijd. Voor er een vertaalslag naar landelijke preventieprogramma’s kan worden gemaakt, is verder onderzoek nodig. Desondanks wijst dit onderzoek op de noodzaak om als zorgprofessional slaapproblemen en slaapduur actief bespreekbaar te maken. Goede begeleiding en advisering rond leeftijdsadequate slaapduur kan psychosociale problemen mogelijk voorkomen.