1. Theodoras Beza schonk in de Icones, d est verae imagines virorum doctrina simul et pietate illustrium, quorum praecipue ministerio partim bonarum literarum studia sunt restituta, partim vera Religio in variis orbis Christiani regionibus, nostra patrúmque memoria fuit instaurata, Genev. 1580, 40, de eerste plaats aan Wiclif, of liever aan een vignet met zijnen naam en het bijschrift, p. 3 : Sit hoc tuum in primis verum et immortale decus, Anglia, quamvis a te postea commaculatum, quod Ioannem Wiclefum edideris, primum ausum, post multa secula, Romanae meretrici secure inebriatis Europae regibus illudenti, bellum palam indicere ; idque tanto successu, ut iam turn vulnus gladio verbi divini abs te vibrato inflictum acceperit, quod, ut ad tempus sanatum videri potuerit, semper tarnen recruduit, ac tandem lethale, Dei beneficio, evasit. Het portret van “Wiclif verscheen eerst in de tweede, Fransche editie, Les vrais pourtraits des hommes illustres en piete et doctrine, du travail desquels Dieu s’est servi en ces derniers temps, Genev. 1581, 40, p. 2.
2. D. Martin Luthers Behenntniss vom Abendmahl Christi, An. 1528, § 339, 351, bij Walch, D. Martin Luthers Sämtliche Schriften, Halle, 1747, Th. XX, S. 1288, 1294; in de Weimarer Ausgabe (1909), Bd. 26, S. 437 ff., 443 ff.
3. Apologia confessionis Augustanae altera, De ecclesia, in het Corpus reformatorum, Brunsv., 1859, Vol. XXVII, p. 529 : „diximus... nos improbare Donatistas, et Vigleuistas, qui senserunt homines pec-care, accipientes Sacramenta ab indignis in Ecclesia“.
4. Apologia confessionis Augustanae altera, De traditionibus humanis in ecclesia, 1.1., p. 582: „Vanissimum et hoc est, quod sit perfectio Christiana, non tenere proprium. Nam perfectio Christiana est sita, non in contemptu civilium ordinationum, sed in motibus cordis... Scriptura enim non praecipit, ut res sint communes, sed lex decalogi, cum inquit: Non furtum facies, dominia distinguit et suum quemque tenere iubet. Plane furebat Vuiglefus, qui negabat licere sacerdotibus tenere proprium“.
5. Ex libro incerti autoris de episcopis Lindisfarnensibus, in Ioannis Lelandi antiquarii de rebus Britannicis collectanea cum Thomae Hearnii Praefatione Notts et Indice, Ed. 2a, Lond. 1774, 80, Vol. II, p. 329; vergel, p. 372.