1. Venae Portae passiones dum nomino, non solius hujus canalis laesiones aut sanguinis in ipso contenti vitia intelligo, sed omnium quoque eidem connexorum viscerum affectus, quatinus vel a venae hujus et sanguinis ejus turbis una concitantur, vel ipsimet venae huic et sanguini ejus labem afferunt (Alberti p. 42.).
2. In der Abhandlungde motu sanguinis haemorrhoidali et haemorrhoidibus externis setzt Stahl dafür den Puls (Alherti p. 65.).
3. Stahl erkennt nur quantitative Mischungsveränderungen an und identificirt ausserdem die Volumszunahme des Blutes (abundantia, plethora) mit der Zunahme der festen Bestandtheile (spissitudo, crassities, condensatio). Je mehr das Blut vorwärts bewegt wird, um so flüssiger wird es und umgekehrt (p. 42. 47.).
4. Nequaquam rero praeterire fas est, quod rami venae nostrae per hepar distributi in solidiore hujus substantia ita suspensi sunt, ut liberrima cavitate, quae ne quidem collabi seu connivere possit, perpetuo patuli teneantur, ut adeo progressus sanguinis per ipsos promptissime fieri possit; Quamadmodum ipsi etiam renae cavae rami hac eadem rotunditate patula visceri huic veluti insculpti haerent, ut sanguinis receptio in illos e venae portae ductibus tanto facilius procedat (Alberti p. 34.).
5. Similem laxitatem temporariam agnoscimus in inflatione Splenis. Quae uti non a flatu, sed a sanguinis praecipue infarctu contingit, ita ante omnia vera omnino est et certo datur (Alberti p. 51.).