1. Dopiero gdybyśmy założyli, że zdanie jest wyprowadzalne według dyrektyw analitycznych z pustej klasy przesłanek, uzasadnienie dedukcyjne relatywne ze względu na tę klasę przesłanek można by utożsamić z uzasadnieniem absolutnym zdania w tym sensie, że zachodziłaby równoważność: (z zJ jesta-uzasadnione drogą dedukcji) ≡ (z zJ jestr-uzasadnione drogą dedukcji z pustej klasy przesłanek według jakichś dyrektyw inferencji analitycznych dla językaJ). Terminya-uzasadnione ir-uzasadnione są tu odpowiednio skrótami zwrotówuzasadnione w sensie absolutnym iuzasadnione w sensie relatywnym. Użyte tu pojęcie analitycznej dyrektywy inferencji dla językaJ omawiam na innym miejscu.
2. Por.K. Twardowski:O naukach apriorycznych czyli racjonalnych (dedukcyjnych) i aposteriorycznych czyli doświadczalnych (indukcyjnych). Zob.Glówne kierunki filozofii. Opr. K. Ajdukiewicz. Lwów 1923, s. 180–190. Wspomniane słowa znajdują się na końcu artykułu i nie są zgodne z dopuszczoną poprzednio w artykule możliwością, iż aksjomaty nauk dedukcyjnych mogą być — jak chce Mill — tylko uogólnieniami z doświadczenia. Należy przypuszczać, że autor maił inne pojęcie aksjomatu i nauki dedukcyjnej na myśli w obu tych miejscach tekstu. Można by więc zaryzykować twierdzenie, że odróżnienie dwóch pojęć uzasadnienia dedukcyjnego, o którym w tekście mówimy, tkwiło jużin nuce u Twardowskiego. Różnica między tymi pojęciami nie została jednak w cytowanej rozprawie ani podkreślona, ani wyeksplikowana.
3. Por.W. V. O. Quine:Two Dogmas of Empiricism. (From a Logical Point of View). Cambridge, Mass. 1953, s. 20–46, a zwłaszcza s. 37, gdzie czytamy: ...a boundary between analytic and synthetic statements ... has not been drawn. That there is such a distinction to be drawn at all, is an unempirical dogma of empiricism ...
4. Por.R. M. Martin:Truth and Denotation. Chicago 1958, s. 17.
5. Por.R. Carnap:Testability and Meaning. New Haven, Conn. 1950 (przedruk z “Philosophy of Science”), s. 448 n.n.