Çocuklarda Periferik Fasiyal Sinir Paralizisi ve Obezite: Tesadüften Fazlası mı?

Abstract

Periferik fasiyal sinir paralizisi (PFP) çocuk hastalıkları ve çocuk nöroloji polikliniklerinde sıkça karşımıza çıkmaktadır. Fizik muayene esnasında fazla kilolu oldukları gözlemlenen PFP hastalarından yola çıkılarak çocuklarda PFP ve aşırı kiloluluk ve obezite ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya 1 Nisan 2021 ve 31 Ekim 2022 tarihleri arasında tek merkezden Uluslararası Hastalık Sınıflandırması (ICD)-10 birincil ve ikincil G51.0 (fasiyal sinir paralizisi) tanısı alan 42 hasta dahil edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, hastalığın ortaya çıkışından hastaneye başvuruya kadar geçen süre, başvuru sırasındaki House-Brackmann (HB) skoru ve PFP derecesi, 4. Hafta HB skoru, PFP etiyolojisi, vücut kitle indeksi (VKİ), aşırı kilo ve obezite dahil ilişkili hastalıkların varlığı retrospektif olarak kaydedildi. 18 yaşı doldurmuş hastalar, santral FP'li hastaları, verilerde eksiklikleri olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Verileri tam olan 30 PFP’li çocuk hasta çalışmaya dahil edildi ve bunların 22 tanesi idiyopatik olarak sınıflandırıldı. İdiyopatik grupta ve tüm kohortta PFP olan hastaların sırasıyla %73 (n=22) ve %70(n=18) 'inin VKİ'si 90. persentilin üzerindeydi. Her iki grupta kız cinsiyet daha yüksek görülse de cinsiyetler arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Yüksek VKİ, aşırı kilolu ve obez hasta grubunda (VKİ >90. persentil; olasılık oranı [OR], 8; %95 güven aralığı [GA], 1,25 ila51,13; p < 0,05) istatistiksel olarak artmış Bell paralizisi olasılığı ile ilişkilendirildi. Aynı zamanda VKI>25kg/m2 olan idiyopatik PFP olan grupta ek hastalık oranı %53 (n=5 hipertansiyon, n=3 hipotiroidi), idiyopatik olmayan gruba göre daha yüksek saptandı, ancak istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Bu sonuçlar aşırı kilo ve obezitenin çocuklarda artmış Bell paralizisi riski ile ilişkili olabileceğinin altını çizmektedir.