COVID-19 Pandemisi ve Karantina Döneminde Çocuklarda Otoimmün Hastalıkların Sıklığının Pandemi Öncesi Döneme Göre Değişimi

Abstract

COVID-19 pandemi ve kapanma döneminde pandemik öncesi döneme kıyasla yeni başlangıçlı hastalık/otoimmün hastalıkların ataklarının sıklığını belirlemeyi amaçladık. Bu çalışmaya COVID-19 pandemisi ve kapanma döneminin bir yıl öncesi ve ilk yılı boyunca hastanemizde otoimmun hastalık tanısı ile izlenen hastalar (n = 171) (0-18 yaş arası) dahil edildi. Yeni tanı alan hasta sayısı ve otoimmun hastalığın atak sayılarının sıklıkları geriye dönük olarak araştırıldı ve iki dönem arasında sıklıklar karşılaştırıldı. Pandemi öncesi ve pandemik dönemde yeni başlangıçlı hastalık/atakların sayısı sırasıyla 111 ve 65 olarak belirlendi (p <0.001). Post-streptokal hastalık ve Henoch-Schönlein purpurası hastalarında hastaneye başvuru oranları pandemi sırasında azalırken, yeni tanı tip 1 diyabetes mellitus sıklığında önemli bir artış gözlendi. Minimal lezyon hastalığı, sistemik lupus eritematozus, Guillain Barre sendromu (GBS) ve multipl skleroz için başvuru sıklığı iki dönem arasında anlamlı bir farklılık göstermedi. Hastaların hiçbirine COVID-19 teşhisi konmadı. COVID-19 pandemisi ve kapanma dönemi boyunca, Henoch-Schönlein purpurası ve post-streptokal hastalık gibi otoimmun hastalıkların sıklıkları, otoimmun hastalık etiyolojisi ve seyrinde infeksiyöz ajanların rol oynadığını destekleyecek şekilde önemli ölçüde azalmıştır. Bu durum izolasyon ve hijyen ölçümlerinin önemini vurgulamaktadır. Bu dönemde tip 1 diyabet mellitus sıklığının artmış sıklığı, enfeksiyonlar dışındaki faktörlerin hastalığın etiopatogenezinde etkili olabileceğini veya koruyucu ajanların veya etkilerinin azalmış olabileceğini veya değişebileceğini düşündürmektedir.