Dugin'in Moderniteye Yaklaşımı

Abstract

Batı-merkezci tarih yazımında modernitenin oluşumu Rönesans, Aydınlanma, Reform, Fransız Devrimi ve Sanayi Devrimi’ne dayandırılmaktadır. Avrupa tarihine özgü gelişmeler bağlamında inşa edilmiş olmasına karşılık modernite, küresel bir olgu olarak sunulmaktadır. Modernite, kendisinden önceki dönemden kesin bir düşünsel kopuşu amaçlarken aynı zamanda geleneksel olan unsurlarla da çatışmaya girmiştir. Geleneksel bilgi ve yaşam biçimleri dışlanarak, modern dönemin yeni rehberleri tanımlanmıştır. Aydınlanma ile birlikte modernite, özellikle rasyonalite söylemini kullanarak aklın ve bilimin önderliğinde insanlık için daha iyi bir gelecek kurma vaadini ortaya atmıştır. Ancak yaşanan gelişmeler, Aydınlanma’nın ve modernitenin sözlerinin gerçekleşmediği, aksine kriz içinde bir dünyayı yansıtmıştır. Postmodernistler, moderniteyi bu açıdan eleştirmiş, araçsallaşırılan aklın bireyi özgürleştirmediği, dünyanın anlaşılması ve idaresinde modernitenin bir çözüm ortaya koyamadığı öne sürmüştür. Modernitenin krizine değinen postmodernistler de zaman zaman yetersizlikle eleştirilmiştir. Dolayısıyla, postmodernistler karşısında, geleneksele dönüşün imkanının varlığına değinerek, bunu yapmak için de modernitenin olumlu yönleriyle ve postmodernizmin fırsatlarına dikkat çeken Dugin, bu tartışmalara farklı bir yorum getirmiştir. Bu çalışma kapsamında modernite ve postmoderniteye ait bir çerçeve çizildikten sonra Dugin’in modernite eleştirilerine yer verilmiştir.