Abstract
Geri dönüşümün vazgeçilmezi olan, biyoyararlı olarak sınıflandırılan yenilebilir film ve kaplamalar (YFK) biyopolimer materyallerdir. Bugüne kadar çevre dostu olan YFK ile ilgili sayısız çalışma yapılmıştır. Bu çalışmaların birçoğu bitki ekstrelerinin YFK’da kullanılması ile ilgilidir. Söz konusu YFK’a bitki ekstresi ilave edilmesi antioksidan, antimikrobiyal, karekterizasyon (kalınlık, su buharı geçirgenliği, kopma anındaki uzama katsayısı (%E), çekme dayanımı (TS), renk, biyobozunurluk, suda çözünürlük, absorbans-transmittans analizleri, termal gravimetrik analiz (TGA) (kalınlık, su buharı geçirgenliği, kopma anındaki uzama katsayısı (%E), çekme dayanımı (TS), renk, biyobozunurluk, suda çözünürlük, absorbans-transmittans analizleri, termal gravimetrik analiz (TGA) ve diferansiyel taramalı kalorimetre (DSC), yenilebilir filmlerde fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi (FT-IR), taramalı elektron mikroskobu (SEM)) (SEM) (yenilebilir filmlerde fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi (FT-IR), taramalı elektron mikroskobu (SEM)) özelliklerinin iyileştirilmesi için yapılmaktadır. Ne yazık ki ilave edilen bitki ekstreleri her zaman beklenen etkiyi göstermemektedir. Bu çalışmada Yüksek Öğretim Tez Merkezi, Google Akademik, Web of Science veri tabanları incelenerek bitki ekstresi, yenilebilir film, karakterizasyon, kaplama anahtar kelimeleri kullanılarak, toplamda 78 çalışma analiz edilmiştir. Yapılan çalışmalar incelendiğinde bitki ekstresinin kimyasal yapısı ve filme eklenen dozajının antioksidan aktiviteyi artırıcı yönde etki gösterdiği gözlemlenmiştir. Antimikrobiyal aktivitenin belirlenmesinde ise analiz yönteminin sonucu etkilediği belirtilmiştir. Diğer özelliklerin ise bitki ekstresinin lipofilik ve hidrofilik olmasına bağlı olarak değişkenlik gösterdiği ifade edilmektedir. Sonuç olarak yaptığımız bu çalışma araştırmacılara farklı araştırma konuları geliştirmeleri için katkı sunmaktadır. Dahası genç araştırmacılara YFK’ın karekterizasyon parametreleri kapsamında temel bir kaynak oluşturmaktadır.
Reference80 articles.
1. Abdollahzadeh, E., Nematollahi, A., Hosseini, H. (2021). Composition of antimicrobial edible films and methods for assessing their antimicrobial activity: a review. Trends Food Sci Technol 110:291–303. https:// doi. org/ 10. 1016/j. tifs. 2021. 01. 084
2. Akagündüz, Ö. Y. (2010). Çipura işleme atıklarının yan ürün olarak değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsi, İzmir, 20-27. Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
3. Akşehir, K. (2013). Akdut (Morus Alba) ve Karadut (Morus Nigra) Meyvelerinden Elde Edilen Yenilebilir Filmlerin Karakterizasyonu, Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun, 40. Erişim adresi: https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/675487
4. Alsaggaf, M. S., Moussa, H. S., Tayel A. C. (2017). Application of fungal chitosan incorporated with pomegranate peelextract as edible coating for microbiological, chemical and sensorialquality enhancement of Nile tilapia fillets, International Journal of Biological Macromolecules, 99 499–505. https://doi.org/ 10.1016/j.ijbiomac.2017.03.017
5. Anonim, (2018). Ambalaj ve ambalaj atıkları istatistikleri (2015), Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Ambalaj Bülteni, 2, Ankara