Hemşirelerin ve Hemşirelik Öğrencilerinin Başkalarını ve Kendilerini Affetme Kararlarının Belirlenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırmada, hemşirelerin ve hemşirelik öğrencilerinin başkalarını ve kendilerini affetme kararlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel, tanımlayıcı bir araştırmadır. Araştırmanın örneklemini, bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan hemşireler (n=160) ve bir devlet üniversitesinde okuyan hemşirelik bölümü öğrencileri oluşturmuştur (n=343). Veriler, Tanıtıcı Bilgiler Formu, Rye Başkalarını Affetme Ölçeği Türkçe Formu ve Kendini Affetme Ölçeği Türkçe Formu ile toplanmıştır. Bulgular: Hemşirelerin %92.50’sinin kendini affetmenin ruh sağlığında olumlu etkisinin olduğunu, %95.50’si hemşirelik mesleğinde affetmenin önemli olduğunu düşündüğü, %90.60’ı affetmeyle ilgili eğitim almadıkları belirlenmiş olup, Başkalarını Affetme puan ortalaması X̄=45.14±7.67, Kendini Affetme puan ortalaması X̄=36.41±7.33’dür. Hemşirelik öğrencilerinin %91.30’u kendini affetmenin ruh sağlığında olumlu etkisinin ve %86.60’ı hemşirelik mesleğinde affetmenin önemli olduğunu düşündüğü, %94.20’sinin affetmeyle ilgili eğitim almadığı belirlenmiş olup, Başkalarını Affetme puan ortalaması X̄=44.76±9.67, Kendini Affetme puan ortalaması X̄=35.02±7.12’dir. Sonuçlar: Hemşirelerin ve öğrenci hemşirelerin tamamına yakınının, kendini affetmenin ruh sağlığında olumlu etkisinin olduğunu, hemşirelik mesleğinde affetmenin önemli olduğunu düşündüğü ve affetmeyle ilgili eğitim almadığı belirlenmiştir. Ayrıca, hemşirelerin ve öğrenci hemşirelerin başkalarını ve kendini affetme düzeylerinin orta düzeyde, hemşirelerin başkalarını ve kendini affetme düzeylerinin öğrenci hemşirelerden daha yüksek olduğu saptanmıştır.