Affiliation:
1. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi
Abstract
Din Eğitimi Bilim Dalı, din ve eğitim gibi iki farklı disiplinle ilgilenmektedir, herhalükârda insanı konu edinen bir bilimdir. Araştırmanının konusunu, Din Eğitimi alanındaki mevcut çalışmalarda farklı bilimsel yöntemler denenmiş olsa da, son çalışmalarda ekseriyetle nicel bilimsel yöntemlerin tercih edilmesi ve eleştiri oluşturmaktadır. Pozitivist bilimlerde esas olan gözlem ve deneydir, bundan dolayı ampirik bilim olarak adlandırılmaktadır. Genellikle doğa bilimlerinde uygulanan poztivist bilimsel metotların sosyal alanlara uygulanmasında bazı problemler oluşturmaktadır. Zira insan söz konusu olduğunda birçok subjektif hususların da devreye girdiği bir alandan söz ediyoruz demektir. İnsanların his, duygu, düşünce, algı ve tutumları, ancak sözlü veya davranış olarak ortaya konulduğunda bilimin konusu olabilmektedir. İnsanın söz ile ifadeye dökmediği ve tecrübe olarak yaşadığı birçok duygu ve hislerini bilim adına ölçmemiz mümkün olmamaktadır. Bu sebeple pozitivist bilim anlayışına bazı itirazlar yapılmıştır. Bu itirazların başında sosyal bir varlık ve aynı zamanda iradeli olan insanın, nesne gibi ele alması gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, pozitivist bilimsel bakış açısının, sosyal bilimlere uyarlanmasını tartışmaya açmaktır. Çalışmanın kapsamını, başta nicel yöntemler olmak üzere pozitivist bilimsel yöntemlerin Din Eğitimi alanına uyarlanmasının mahzurları oluşturmaktadır. Konularının büyük çoğunluğunu subjektif hususlardan meydana gelen Din Eğitimi biliminin, tamamen ampirik bir yaklaşımla ele alınıp bir sonuca varılması, bazı problemler içermektedir. Son dönemlerde Türkiye’de Din Eğitimi bilim alanında yapılan araştırmaların gün geçtikçe daha çok nicel araştırma metotlarına yönelmesi, beraberinde bu problemi de getirmektedir. Bu problemin giderilmesi, önemlidir. İnsanların doğadaki diğer varlıklar gibi ele alınması, ona cansız varlık muamelesi yapmak anlamına gelir. Cansız varlıklara, canlı muamelesi yapmak patetik yanılgıdır; canlı olan insanlara cansız varlıklar gibi işlem yapmak ise apatetik yanılgı demektir.
Publisher
Turkish Academic Research Review
Reference42 articles.
1. Altaş, N. (2022). Din Eğitimi. Nobel Yayıncılık.
2. Arslan, H. (1992). Epistetik Cemaat- Bir Bilim Sosyolojisi Denemesi. Paradigma Yayınları.
3. Ataman, K. (2008). Bilimsel Sosyal Bilim İdealinin Açmazları: Bir Hermenötik Açılım Teklifi. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(2), Article 2. https://dergipark.org.tr/tr/pub/uluifd/issue/13483/162884
4. Bacon-Shone, J. (2021). Introduction to Quantitative Research Methods. Hong Kong: The University of Hong Kong Press.
5. Bayhan, V. (2016). Sosyal Bilimlerde “Objektiflik” Efsanesi. Mukaddime Dergisi, 7(2), 217-242.
https://doi.org/10.19059/mukaddime.83855