Hazif in Arabic Language Structure and its Role in the Formation of Text-based Consistency

Abstract

Metin dilbilimi, tek bir cümlenin parçalarına yönelik araştırmanın sınırlarının ötesine geçerek metnin genel yapısını tam bir birim olarak araştırmıştır. Metin, üzerinde anlaşmaya varılan bir grup cümlenin bir araya getirilmesi anlamına gelmez, daha ziyade metin, kendi bağdaşıklığını sağlayan ve metnin anlaşılmasına ve kullanılmasına olanak sağlayan bir dizi ilişki tarafından yönetilir. Metinsel analizin bazı yönleri, çünkü tutarlılıktan yoksun bir metin, kendi iç mesajını okuyucuya iletemez. Metin öğelerinin uyumu, onu tutarlı ve birbirine bağlı bir birim haline getiren araçlarla sağlanır; bunlar araştırmacılar tarafından tanımlandığı gibi: yönlendirme, değiştirme, silmek, bağlantı ve sözcüksel tutarlılıktır. Araştırmamızda silmek işleminin metin bütünlüğünü nasıl sağladığını anlamak için bu araçlardan biri olan hazife odaklanacağız. Bu doğrultuda bu araştırmamızda silme olgusunu antik ve modern bilim adamlarının ve araştırmacıların bakış açısıyla ele alacak ve bu olguyu, türlerini ve koşullarını tanımlamada aralarındaki görüş birliği ve anlaşmazlık alanlarını tespit edeceğiz. Ve silme yoluyla metin bütünlüğü nasıl sağlanır? Bunu göstermek için Kur'an-ı Kerim'den örnekler aldık. Sonuçta hazifin metinsel bütünlüğü sağlayan faktörlerden biri olduğu ve diğer yöntemlerden daha az önemli olmadığı, çünkü metinde anlamı açıkça aktaracak yeterli kanıt bulunmadığı sürece silmein gerçekleşmediği sonucuna vardık. silmek aynı zamanda okuyucuyu metnin tüm bölümlerine yakından bakmaya teşvik eden önceki veya sonraki referans yoluyla metinde tutarlılık yaratılmasına da katkıda bulunur; böylece metinde bulunan kanıtlara dayanarak metinden neyin silindiği bulunabilir. Bu durum yorumlama sürecini gerçekleştirmenin temelini oluşturur.