Affiliation:
1. PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ, SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ
Abstract
Alegori, mecaz, metafor ve benzetme kavramları birbirine yakın işlevler üstlendiği için karıştırılmaktadır. Dili daha etkili ve yerinde kullanım için söz konusu kavramların ince anlam ayrımlarının ortaya konması gerekir. Bu da ayrıntılı bir analizle mümkün olur. Bu kavramların benzerlik ve farklılıklarının daha iyi anlaşılması için onları birbiri ile karşılaştırmalı olarak da incelemek lazımdır. Böylece onların her birinin mahiyeti tanımlanıp ne oldukları veya ne olmadıkları ifade edilebilir. Ancak herhangi bir kavramı tanımlamak için onu diğer bütün kavramlardan ayırmaya çalışmak sonsuza dek sürebilir. Bundan dolayı bir kavramı, ona yakın kavramlardan ayırmak daha hızlı ve doğru sonuçlar verecektir. Bu bağlamda makalemizin konusu olan kavramlara ilişkin şunlar söylenebilir: Alegori, bir edebi tür olarak soyut kavramları semboller aracılığıyla temsil etme pratiğini ifade eder. Genellikle, bir anlatının yüzeyinde görülen olayların ötesinde derin anlamlar taşır ve sembolizm yoluyla soyut kavramları anlamlandırır. Alegori, belirli bir mesajı sembollerle ileterek okuyucuyu düşündürmeyi amaçlar. Bunu, daha çok bir hikâye aracılığıyla yapmaktadır. Mecaz ise bir kelimenin ya da ifadenin gerçek anlamının dışında kullanılmasıdır. Mecaz, anlatıma güzellik katar ve dilin esnekliğini artırır. Örneğin, “gözleri deniz gibi” ifadesinde gözler gerçekten bir deniz değildir, ancak bu mecazi ifade gözlerin maviliğinin güzelliğini vurgular. Metafor, bir şeyin başka bir şeyle benzetilmesi anlamına gelir. Diğer bir deyişle soyut bir figürün somut bir obje vasıtası ile aktarılması olarak ifade edilebilir. Bu edebi figür, karşılaştırma yapmadan, iki varlık arasında benzerlik kurarak anlam oluşturur. Benzetme ise iki farklı varlık arasında benzerlik kurarak anlam oluşturan bir başka edebi figürdür. Bu edebi kavramların sanatsal kullanımı, yazarlara derinlik katma ve okuyucunun duygusal bağ kurmasına olanak tanır. Sanatçılar, dilin bu yaratıcı araçlarını ustalıkla kullanarak eserlerine zenginlik katar ve okuyucularıyla etkileşim kurar. Bu nedenle, alegori, mecaz, metafor ve benzetme gibi kavramların mahiyetlerini anlamak, edebi eserlerin daha derin bir düzeyde değerlendirilmesini sağlar. Elbette bu kavramların dilde, sanatta ve edebiyattaki etkisine değinmeden önce, onların mahiyeti ve niteliğine ilişkin de bir şeyler söylemek gerekir. Çünkü söz konusu kavramlar, her ne kadar birbiri ile benzer nitelikte olsalar da temelde aralarında küçük farkların olduğu kavramlardır. Bir şeyin, başka bir şey üzerindekine etkisine değinmek için ise öncelikle onun/onların temelde ne olduğuna ve ne olmadığına dair bir soruşturma yapmak gerekir. Bunun sebebi kafa karışıklığını ortadan kaldırmak ve kavramların analizini iyi bir şekilde yapabilmektir. Bu bağlamda çalışmamızda ilk olarak alegori, mecaz, benzetme ve metafor kavramlarının niteliği, aralarındaki benzerlikler, farklılıklar ve ayırıcı özelliklerine değinilecek, sonrasında ise eldeki verilerle bu kavramlara ilişkin bizim kanaatimizin ne olduğu ifade edildikten sonra onların sanatta ve edebiyatta nasıl ortaya çıktığı üzerinde durularak makalemiz sonuçlandırılacaktır. Sanatta ve edebiyatta, söz konusu kavramların ortaya çıkış biçimlerine değinmek, onların niteliğine ilişkin daha kapsamlı bir kavrayış biçimini bizlere sunacaktır. Sonuç olarak bu makalede, alegori, mecaz, metafor ve benzetme gibi edebi kavramların aralarındaki nüanslara odaklanarak, söz konusu kavramların sanatsal kullanımına dair bir inceleme yapılacaktır. Amaç, bu kavramların yakın anlamlı olmasından dolayı birbiri ile karıştırılmasına neden olan sebeplere değinmek ve bu kavramların aralarındaki nüanslara yer vererek kavramsal bir analiz sunmaktır.
Publisher
Turkish Academic Research Review
Reference50 articles.
1. Aristoteles, (1996). Organon II Önerme, (çev. Hamdi Ragıp Atademir), Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
2. Audi, R. (1999). The Cambridge Dictionary Of Philosophy Second Edition, Cambridge University Press.
3. Başaçık, F. (2014). Felsefi Metafor Üzerine, Türk İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 9, 17, 179-198.
4. Cassirer, E. (2018). Sembolik Formlar Felsefesi-III-Bilginin Fenomenolojisi, (çev. Milay Köktürk) 2. Baskı, Hece Yayınları, Ankara.
5. Coşkun, S. N. (2023). Soyut Kavramların Ontolojik ve Epistemolojik Boyutu. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 22(1), 340-368.