Türkiye’nin turizm politikalarına 1960 askeri darbesinin etkisi

Abstract

Bu çalışmada Türkiye Cumhuriyeti tarihinde yaşanmış ilk darbe olan 27 Mayıs 1960 askeri darbesinin öncesinde ve sonrasında turizmle ilgili yapılan yasal düzenlemeler ve uygulanan politikalar incelenerek; Türk turizmine olan yansımaları değerlendirilmiştir. 27 Mayıs 1960 askeri darbesi sonrasında Türkiye, üyeleri askerlerden oluşmuş Milli Birlik Komitesi hükümetiyle yönetilmeye başlanmıştır. Dünyada darbe geleneği olan ülkelerde olduğu gibi Türkiye’de de istikrarsızlık, güven kaybı, seyahat kısıtlamaları, yatırımların azalması ve imaj sorunu gibi faktörler turizm sektörünü olumsuz etkilemiştir. Ancak 1960’lı yılların Türkiye’sinde öncelikli gündem maddesi olan kalkınmayla doğrudan ilişkisi bulunan turizm sektörünün geliştirilmesiyle birçok sorunun çözüme kavuşturulması hedeflenmiştir. Çözülmesi gereken, işsizlik ve döviz girdisi sorunları turizme öncelik verilmesinin gerekçesi olmuştur. Gürsel Hükümetleri Dönemi’nde -ki yalnızca 17 ay sürmüştür- turizmde niceliksel artış olmamasına karşın, turizmin devlet örgütü içinde yerini almasına öncülük edilmiştir. Özellikle Devlet Planlama Teşkilatı’nın kurulması, 1961 Anayasası ve yasal düzenlemelerle birlikte Türkiye'nin turizm politikaları yeniden biçimlendirilmiş ve sektör yeniden canlanma sürecine girmiştir. Bu çalışmada, kronolojiye özen gösterilmiş ve analitik bir yaklaşım benimsenmiştir. Aynı zamanda bir turizm tarihi çalışması niteliğinde olan araştırma kapsamında, literatür incelemesinin yanı sıra yasal düzenlemelerin metinleri, hükümet programları, komisyon raporları, parlamento konuşmaları ve meclis tutanakları kaynak olarak kullanılmıştır.