CHOOSING THE OPTIMAL METHOD OF DENTAL IMPLANTATION FOR ATROPHIED JAWS

Abstract

Məqalədə atrofiyaya uğramış tam dişsiz üst çənədə dental implantasiya üçün optimal üsul seçmək məqsədilə aparılmış tədqiqat işi haqqında məlumat verilmişdir. “All-on-six” texnikasına görə yerləşdirilmiş fərqli uzunluq və bucaqlarda implantların ətrafındakı sümüklərə düşən stressin səviyyəsi “Sonlu element analizi” metodu (SEM) ilə qiymətləndirilmişdir. Üst çənəyə aid geometrik model yaratmaq üçün KT görüntülərindən istifadə edilmişdir. Kompüter yaddaşına yüklənən bilgilər “3D-Doctor” və “3D Complex Render” programları vasitəsilə sümük toxuması 3D model halına gətirilmişdir. Tədqiqat zamanı okklyuzial qüvvələr, diametri 1 sm olan yarımdairə formasında sərt qida parçasının orta nöqtəsinə perpendikulyar istiqamətdə 300 Nyuton həddində təzyiq edilmişdir. Çeynəmə təzyiqini təqlid etmək üçün sol arxa bölgədə 2- ci premolyar və 1-ci molyar dişlərin lokalizasiya sahələri arasına qida parçası yerləşdirilmişdir. Tədqiqat göstərmişdir ki, implantların 15 dərəcə bucaqla yerleşdikdə kortikal sümükdə yaranan stressor təsir 35%, 25 dərəcə bucaqla yerləşdikdə isə 50% azalır. Bu nəticələrin yekunu olaraq: atrofik çənələrdə “All-on-Six” implantasiya üsulundan istifadə zamanı, arxa bölgəyə implantların bucaq altında yerləşdirilməsi, qısa implantlara nisbətən daha məqsədəuyğun seçimdir. The article provides information about the study on choosinh the optimal method of dental implantation for atrophied upper jaws. Using the final elemental analysis method (FEM), the level of bone stress around dental implants of various lengths and installed at various angles according to the “All-on-Six” concept was assessed. CT images were used to create a geometric model of the upper jaw. Using the “3DDoctor” and “3D Complex Render” programs, a 3D model of the bone tissue of the upper jaw was created. The occlusal pressure of 300 Newton was applied perpendicular to the foodstaff with a diameter of 1 cm, which was located between the 2nd premolar and the 1st molar on the left. The study showed that when placing dental implants at an angle of 15º, stress levels in the cortical bone were reduced by 35%, and at 25º by 50%. As a result, we can draw the following conclusion: when using the “All-on-Six” concept for dental implantation in the posterior parts of the upper jaw, installing implants at an angle is more appropriate than installing short implants. В статье изложены результаты исследования, проведенного с целью выбрать оптимальной метод дентальной имплантации для атрофированных верхних челюстей. С помощью метода конечного элементарного анализа оценивался уровень стресса кости вокруг дентальных имплантатов различной длины и установленных под различными углами согласно концепции “All-on-six”. Для создания геометрической модели верхней челюсти были использованы снимки КТ. С помощью программ “3D-Doctor” и “3D Complex Render” была создана 3D моедель костной ткани верхней челюсти. В исследовании создавалось окклюзиальное давление в размере 300 Ньютон, которое было направлено перпедикулярно пищевому комку диаметром 1 см, который распологался между 2-ым премоляром и 1-ым моляром слева. Исследование показало, что при установке дентальных имплантатов под углом 15º уровень стресса в кортикальной кости снижается на 35%, а при 25º — на 50%. В результате можно сделать следующее заключение: при использовании концепции “All-on-Six” для дентальной имплантации в задних отделах верхней челюсти, установка имплантатов под углом является более целесообразным, чем установка коротких имплантатов.