1. Amerikan Psikiyatri Birliği (2015). Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, Beşinci Baskı (DSM-5), Çev.E. Köroğlu, Ankara: Hekimler Yayın Birliği Yayıncılık.
2. Aydın, A. ve Sütçü, S. T. (2007). “Ergenler İçin Sosyal Kaygı Ölçeğinin (ESKÖ) Geçerlik ve Güvenirliğinin İncelenmesi”, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 14(2), s.79-89.
3. Aydın, A. ve Tiryaki, S. (2017). “Üniversite Öğrencilerinin Kaygı Düzeylerini Etkileyen Faktörleri Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma (KTÜ Örneği)”, Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 17(4), s.715-722.
4. Aydoğdu, F. ve Dilekmen, M. (2016). “Ebeveyn Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi”, Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), s.569-585.
5. Baltacı Ö. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Kaygı, Sosyal Destek ve Problem Çözme Yaklaşımları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, (Yayınlanmamış) Yüksek Lisans Tezi, Konya: T.C. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.