Abstract
Bu makale, kanon dışı edebiyatın dil içerisinde “söylenemeyeni” ifade etme kapasitesine sahip olduğunu ileri sürmektedir. Bu iddiayı desteklemek için kanonik romana bir örnek olarak Peyami Safa’nın Fatih-Harbiye’si ile Safiye Erol’un kanon dışında kalan eserleri, edebî ve kültürel gelenekle kurdukları ilişki bağlamında incelenmektedir. Müslüman Türk toplumunun yerleşik kültürel değerlerine bağlı kalan Safa’nın aksine, Erol geleneği ustalıkla anlatılarına dâhil ederek Türk edebiyatında büyük ölçüde keşfedilmemiş bir alana yönelir. Bu gelenek, özellikle Osmanlı şiirinde bulunan bir dizi imge ve metaforla karakterize edilen aşk kültürüdür. Erol’un eserleri “kadın edebiyatı” etiketinin ötesine geçerek Osmanlı aşk kültürünü cumhuriyetçi yeni Türk toplumu içinde yeniden yorumlar. Bu süreçte Doğu/Batı, geleneksel/modern ve söylenemeyen/söylenebilen gibi ikilikler arasında ustaca manevralar yapar. Romanlarındaki derinlik ve zenginlik ile geleneğe dair getirdiği yorumun, kanon dışı edebiyatın kullanılmayan ifade potansiyeline işaret ettiği iddia edilmektedir.
Publisher
Mimar Sinan Guzel Sanatlar Universitesi
Reference50 articles.
1. Açıkgöz, H. (2001). Safiye Erol’un yazı dünyası. Kubbealtı Akademi Mecmûası, 30(4), 80-88.
2. Alter, R. (2004). Pleasure and change: The Aesthetics of canon. Oxford University Press.
3. Andrews, W. (2016). Ottoman love: Preface to a theory of emotional ecology içinde J. Liliequist (Ed.), A History of Emotions 1200-1800. Routledge.
4. Andrews, W., ve Kalpaklı, M. (2005). The Age of beloveds: Love and the beloved in early-modern Ottoman and European culture and society. Duke University Press.
5. Ayvazoğlu, B. (1998). Peyami: Hayatı, felsefesi, dramı. Ötüken Neşriyat.