Affiliation:
1. BURDUR MEHMET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİ, VETERİNER FAKÜLTESİ, VETERİNER PR.
Abstract
Bu çalışmada İstanbul ilinde farklı ırk, yaş ve cinsiyette, sahipli ve evde bakılan köpeklerde Leishmaniosisin seroprevalansını hem İmmunokromatografik (SensPERT one step rapid Leishmania Ab) test yöntemiyle hem de ELİSA (Biopronix Leishmania 96) yöntemiyle belirlemek amaçlanmıştır. Ayrıca iki test yöntemi de güvenilirlik açısından sonuçlar kendi arasında karşılaştırılmıştır. Bu amaçla İstanbul ilinin Ataşehir, Kadıköy, Ümraniye, Şişli ve Beyoğlu ilçelerinde bulunan özel veteriner kliniklerine getirilen sahipli ve ev ortamında yaşayan 94 adet köpek örnek olarak alınmıştır. Alınan kan örneklerinin serumları çıkartılarak hızlı test kitleriyle Leishmania antikoru taranmış, kalan serumlarla da labaratuvarda ELİSA yöntemiyle çalışılmak üzere +40C’de bekletilerek yeterli numune oluştuğunda çalışma yapılmıştır. Doksan dört köpekten erkek sayısının 40 ve dişi sayısı 54 olarak belirlenmiş ve bunlardan 50 tanesi semptom gösterirken 44 tanesinde herhangi bir klinik belirti görülmemiştir. Örneklerde 3 yaş altında olan 58 köpek varken 8 yaş üstü 11 köpek örnek olarak alınmıştır. Test sonuçlarına göre her iki yöntemde de aynı sonuçların elde edildiği ve 1 vakanın pozitif reaksiyon verdiği tespit edilerek seroprevalans %1,06 olarak belirlenmiştir. Elde edilen seroprevalans oranı Türkiye’de (%0-%60) ve İstanbul’da (%0-%8,5) yapılan diğer çalışmaların arasında görülmüştür. Leishmania hastalığı için rezervuar olan köpeklerin asemptomatik olarak da bu hastalığı taşıdığı ve bu durumun ciddi tehlike arz etmesi sebebiyle enfekte köpeklerin tespitinin önemli olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle düzenli olarak seroprevalans çalışmalarının yapılmasının ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.
Funder
Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Başkanlığı
Reference58 articles.
1. Abranches, P., Silva-Pereira, M. C., Conceição-Silva, F. M., Santos-Gomes, G. M., & Janz, J. G. (1991). Canine leishmaniasis: pathological and ecological factors influencing transmission of infection. The Journal of parasitology, 77(4), 557–561. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1865262/.
2. Agut, A., Corzo, N., Murciano, J., Laredo, F. G., & Soler, M. (2003). Clinical and radiographic study of bone and joint lesions in 26 dogs with leishmaniasis. The Veterinary record, 153(21), 648–652.
https://doi.org/10.1136/vr.153.21.648. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14667085/
3. Aktaş M, Özkanlar Y, Taylan Özkan A, Babür C, Balkaya İ. (2010) Erzurum İli Barınak Köpeklerinde Listeriosis ve Leishmaniasisin Seroprevalansının Araştırılması. Turkiye Parazitol Derg; 34:76-80. https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/109382/
4. Altıntaş N. (1993) Leishmaniosis. Ed. Özcel MA. Gap (Güneydoğu Anadolu Projesi) ve Parazit Hastalıkları. Ege Üniversitesi Basımevi, Türkiye Parazitoloji Derneği Yayın No:11, 89- 120.
5. Alvar J, Molina R, San Andreas M. (1994). Canine leishmaniasis: clinical, parasitological and entomological follow-up after chemotherapy. Annals of Tropical Medicine and Parasitology; 88: 371–378. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7979624/.
Cited by
1 articles.
订阅此论文施引文献
订阅此论文施引文献,注册后可以免费订阅5篇论文的施引文献,订阅后可以查看论文全部施引文献