Taktiksel Kentleşme ve Kentsel Açık Alan Arakesitinde Müşterek Mekân: Kartal Meydan Parkı Örneği

Abstract

Kentsel açık alanların taktiksel kentleşme uygulamaları ile müşterekleşme sürecinin değerlendirilmesi üzerine olan bu çalışmanın amaçları; kentleşmeye bağlı olarak değişen kentsel ihtiyaçların karşılanmasında taktiksel kentleşme yaklaşımını incelemek, kolektif üretim sonucunda mekânsal algının değişim sürecini müşterek mekân çerçevesinde değerlendirmek ve yaklaşımın kentsel açık alanlarda uygulanmasına yönelik literatüre girdi sağlamaktır. Çalışmada, artan nüfus ve yapılaşmayla önem kazanan kentsel açık alanları taktiksel kentleşmenin nasıl etkilediği, Kartal Meydan Parkı’nın diğer açık alanlara göre farklılıkları ve alanın mevcut sorunlarına taktiksel kentleşmenin çözüm olup olmayacağı incelenmiştir. Belirlenen temel parametreler üzerinden toplum-kent-çevre ilişkileri ve kentsel açık alanların müşterek mekâna hangi ilkelerle dönüşebileceği sorgulanmıştır. Çalışmanın yöntemi, yapılan literatür çalışmaları ile kentsel açık alanın taktiksel kentleşme olarak değerlendirilmesine yönelik kriterlerin tanımlanması, seçilen alanın bu kriterlere göre fiziki boyut, mekânsal analizler, insani boyutta nitel gözlemlerle değerlendirilmesi ve geçici yaklaşımların mekânı kalıcı biçimde müşterekleştirmesine yönelik taktiksel kentleşme uygulama örneklerinin oluşturulan müşterek mekân kategorilerine göre incelenmesidir. Bu çalışma kapsamı ve sonuçlarıyla, kentsel açık alanların planlanmasında taktiksel kentleşmenin bir araç olarak kullanılabilmesi, daha yaşanılabilir mekânların tasarlanması için açık alanlara yaklaşımı, toplumsal farkındalık ve bilincin oluşturulmasında müşterek mekân etkisinin anlaşılması açısından veri olarak değerlendirilebilir niteliktedir.