Affiliation:
1. NEVŞEHİR HACI BEKTAŞ VELİ ÜNİVERSİTESİ
2. NEVŞEHİR HACI BEKTAŞ VELİ ÜNİVERSİTESİ, SEMRA VE VEFA KÜÇÜK SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ, HEMŞİRELİK BÖLÜMÜ, ÇOCUK SAĞLIĞI VE HASTALIKLARI HEMŞİRELİĞİ ANABİLİM DALI
Abstract
Bu çalışma Covid-19 pandemi döneminde okul öncesi çocuğu olan ebeveynlerin çocuk ihmal ve istismarına yönelik farkındalıklarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı nitelikte yapılan çalışma, okul öncesi (3-6 yaş) dönemde çocuğu olan ebeveynlerle yürütülmüştür (n=260). Etik kurul ve ebeveynlerin onamı alınan çalışmada veriler, Google Formlar aracılığıyla oluşturulan Anket Formu ve ‘Ebeveynlerin Çocuk İhmal ve İstismarı Farkındalığı Ölçeği’(EFİÇÖ) ile çevrimiçi (online) olarak toplanmıştır. Çalışmaya katılan ebeveynlerin%66.2’sinin anne, % 33.8’inin babalardan oluştuğu belirlenmiştir. Ebeveynlerin %32.3’ünün pandemi döneminde çocuklarına karşı tahammülünün azaldığı, %38.1’inin çalışma süresinin arttığı tespit edilmiştir. Ebeveynlerin EFİÇÖ’dan aldıkları toplam puan ortalamasına (165.91±18.50) göre farkındalık düzeylerinin ‘iyi’ olduğu saptanmıştır. Babaların, ilköğretim mezunu ve altında eğitimi olanların, genç yaş (20-25 yaş), tek ebeveyn olanların, ilçede ikamet edenlerin, gelir durumu orta-düşük olanların, EFİÇO toplam puan ortalamalarının daha düşük olduğu saptanmıştır (p<0.05). Bu çalışmada babaların, eğitim ve gelir düzeyi düşük, yaşı genç, tek ebeveyn olan, ilçede yaşayan ebeveynlerin çocuklarına yönelik ihmal ve istismar farkındalıklarının daha az olduğu tespit edilmiştir. Sağlık profesyonellerinin, riskli aile ve çocukları belirleyerek gözlemlemesi ayrıca ebeveynlerin çocuk ihmal ve istismarı farkındalıklarını arttırmaya ve çocuklarıyla etkin iletişime geçebilmelerine yönelik eğitim ve danışmalık vermesi önerilebilir.