Affiliation:
1. MARMARA ÜNİVERSİTESİ, SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, HEMŞİRELİK (YL) (TEZLİ)
2. MARMARA ÜNİVERSİTESİ, SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ, HEMŞİRELİK BÖLÜMÜ, CERRAHİ HASTALIKLARI VE HEMŞİRELİĞİ ANABİLİM DALI
Abstract
Bu çalışma, İstanbul’da bir şehir hastanesinde diyabetik yara polikliniğine başvuran hastaların öz bakım gücünün ayak bakım davranışlarına etkisini değerlendirmek amacıyla yapıldı. İlişkisel ve tanımlayıcı tipte tasarlanan çalışma, İstanbul’da bir şehir hastanesinin diyabetik yara polikliniğinde 15.06.2023-15.08.2023 tarihleri arasında 240 diyabetik ayak yarası bulunan hastaların gönüllü olarak katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmacılar tarafından geliştirilen 12 sorudan oluşan “Hasta Tanılama Formu”, “Öz-Bakım Gücü Ölçeği” ve ‘’Nottingham Fonksiyonel Ayak Bakım Tanılama Formu” aracılığıyla veriler hastalar ile yüz yüze görüşülerek toplandı. Veriler, bilgisayar ortamında istatistiksel değerlendirme için SPSS (Statistical Package for the Social Sciences) paket programı kullanılarak hesaplandı ve p<0,05 anlamlılık değerine göre karşılaştırılması yapıldı. Diyabetik yara polikliniğine başvuran 240 hastanın %70,8’i erkek, %84,2’si evli, %57,9’unun ilkokul mezunu olduğu görüldü. Çalışmaya katılan hastaların %90,4’ünün ailesi ile yaşadığı, %52,1’inin diyabet eğitimi almadığı, %62,1’inin ise diyabetik yaraya ilişkin eğitim almadığı belirlendi. Ailesi ile yaşayan hastaların ve yalnız yaşayan hastaların Nottingham Fonksiyonel Ayak Bakım Tanılama Formu puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptandı (F= 5,045, p= 0,007). Ayrıca diyabetik yaraya ilişkin eğitim alan hastaların Öz-Bakım Gücü Ölçeği ile Nottingham Fonksiyonel Ayak Bakım Tanılama Formu puan ortalamaları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu ve ailesi ile yaşayan kişilerde ölçek puan ortalamalarının daha yüksek olduğu görüldü (p<0,05). Çalışmanın bulgularına göre diyabetik ayak yarası olan hastaların diyabetik yaraya ilişkin aldığı eğitimin öz-bakım gücü ve ayak bakım davranışlarına istatistiksel olarak anlamlı derecede etkili olduğu belirlendi.
Reference34 articles.
1. Adarmouch, L., Sebbani, M., Dahmash, L., & Amine, M. (2020). Self-care activities among patients with type 2 diabetes in Morocco: Prevalence and determinants. Open Journal of Epidemiology, 10(01), 55-65. https://doi.org/10.4236/ojepi.2020.101005
2. Ahmad, F., & Joshi, S. H. (2023). Self-care practices and their role in the control of diabetes: A narrative review. Cureus, 15(7), e41409. https://doi.org/10.7759/cureus.41409
3. Akutay, S., & Ceyhan, Ö. (2019). Diyabetik hastalarda amputasyon sonrası yara iyileşmesi ve bakım. Sakarya Tıp Dergisi, 9(1), 11-15. https://doi.org/10.31832/smj.496098
4. Akyol, A., & Özdemir, Ş. (2019). Koruyucu ayak bakım davranışlarının ölçülmesinde yeni bir araç: Nottingham fonksiyonel ayak bakım tanılama formu- Nottingham assessment of functional footcare (NAFF) Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nefroloji Hemşireliği Dergisi, 14(1), 1-9.
5. Aytekin Kanadlı, N., Sazak, Y., & Olgun, N. (2023). Diyabet komplikasyonlu olgu örneğinde hemşirelik gereksinimlerinin Orem’in öz bakım kuramına göre değerlendirilmesi. Turkish Journal of Diabetes Nursing, 3(2), 66-70. http://dx.doi.org/10.29228/tjdn.70248