Orientacje akulturacyjne Meksykanów w stosunku do migrantów pochodzących z USA, Francji, Polski, Hiszpanii, Korei Południowej i Ekwadoru

Abstract

Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, jak Meksykanie (obywatele państwa goszczącego) postrzegają strategie akulturacyjne obcokrajowców, przybywających do Meksyku (płaszczyzna realna), oraz jakie są ich oczekiwania względem akulturacji przybyszy (płaszczyzna idealna). Ramy teoretyczne badania tworzy Relatywny Model Względnej Akulturacji (RAEM) (Navas i in. 2005). Próba liczyła 363 osób w wieku od 17 do 72 lat (M = 25,92; SD = 11,97). W badaniu udział wzięły przeze wszystkim osoby młode. Respondentów proszono o ustosunkowanie się do przybyszy pochodzących z krajów o różnym dystansie kulturowym wobec Meksyku, tj. z USA, Francji, Polski, Hiszpanii, Korei Południowej i Ekwadoru. W płaszczyźnie realnej Meksykanie sądzą, iż obcokrajowcy w sferach publicznych stosują integrację (z wyjątkiem Korei Południowej, dla której zidentyfikowano mieszaną strategię integracji i separacji), zaś w prywatnych sferach integrację i/lub separację. W płaszczyźnie idealnej Meksykanie oczekują od gości z USA, Francji, Polski i Korei Południowej separacji w sferach publicznych oraz separacji/integracji od Hiszpanów (dla Ekwadoru nie można było przyporządkować jednoznacznie żadnej z orientacji akulturacyjnych); zaś w prywatnych sferach życia oczekiwano integracji obcokrajowców z sześciu badanych krajów. Wykazano, iż Meksykanie postrzegają