Abstract
Konsekwencje kryzysu klimatycznego w nieproporcjonalnym stopniu dotykają ludzi mieszkających w gęsto zaludnionych obszarach miejskich, co stawia deweloperów przed poważnym wyzwaniem w XXI wieku. Administratorzy miejscy stoją przed poważnym wyzwaniem podczas wdrażania celów zrównoważonego rozwoju w praktyce, zwłaszcza w ramach ograniczeń obecnej infrastruktury. Niniejszy artykuł ocenia, w jaki sposób strefy szkolne - które charakteryzują się znaczną ilością obszarów biologicznie czynnych - są włączane do infrastruktury miejskiej w celu wspierania różnorodnego wykorzystania zasobów naturalnych, które poprawiają standardy życia w mieście.Kompleksowa analiza obowiązujących przepisów, przegląd literatury naukowej oraz studium przypadku wybranych obszarów szkolnych i renowacji z ostatniej dekady koncentrują się na ewolucji obszarów szkolnych oraz kształtowaniu ogrodów i niebiesko-zielonej infrastruktury. Poniższe wnioski nakreślają możliwości związane z postępem placów szkolnych w dążeniu do funkcjonowania zrównoważonego rozwoju oraz listę potencjałów miejskich inicjatyw ekologicznych.
Publisher
Warsaw University of Life Sciences - SGGW Press