Abstract
W artykule zdefiniowano pojęcie audiacji muzycznej i dokonano próby konfrontacji teorii uczenia się muzyki Edwina E. Gordona z myślą pedagogiczną, psychologiczną i filozoficzną dotyczącą omawianej problematyki. Głównym celem rozważań autora są refleksje nad kategorią audiacji, rozumianej jako rodzaj myślenia muzycznego, stanowiącej podstawę uzdolnienia i osiągnięć muzycznych, a rozpatrywanej jako kluczowe pojęcie i filar teorii uczenia się muzyki autorstwa amerykańskiego pedagoga i psychologa muzyki E. E. Gordona. Audiację rozpatrywano w kilku kontekstach: definicyjnym i syntaktycznym, nauczania i uczenia się muzyki, paraleli uczenia się muzyki do języka oraz w kontekście operacjonalizacji motywu muzycznego (rytmicznego lub/i tonalnego) jako podstawowego warunku rozwijania myślenia muzycznego człowieka. Ze względu na potrzebę dogłębnej analizy teoretycznej, obecnej na polskim rynku edukacyjnym od ponad 20 lat, teorii uczenia się muzyki autorstwa E. E. Gordona pod kątem jej formalności i funkcjonalności w rozwoju badań, kategoria audiacji muzycznej stała się przedmiotem niniejszych analiz teoretycznych.