Abstract
Zaman geçtikçe bozulmaya başlayan Osmanlı devlet yönetiminin yozlaşması, Kanuni Sultan Süleyman devrinde ivme kazanmış ve bu yozlaşma devletin askerî, idarî ve iktisadî alanları başta olmak üzere tüm birimlerine sirayet etmiştir. Osmanlı yönetim sistemi, artan yolsuzluklar nedeniyle devlete olan güvenin hızla azaldığını fark ederek bu gidişatın önünü kesmek istemiştir. Devlet, önceleri bu suça iştirak edilmesini engellemek maksadı ile kanunnameler çıkarmıştır. Kanunnamelerin çoğu devlet memurlarının kalkışacakları usulsüzlüğün cezalarına ve neticelerine atıfta bulunmaktadır. Zamanla artan yolsuzluk olayları üzerine, kanunnameler yeterli gelmemiş olacak ki devlet; usulsüzlükleri araştırmak ve denetimini sağlamak maksadı ile mali kuruluşlar inşa etmiştir. Divan-ı Muhasebat’a kadar birçok kurum gelip geçmiştir ama içlerinde en yetkili ve en mühim olanlarından biri, ilk Türk Sayıştay’ı olarak kabul edilen Divan-ı Muhasebat’tır. Divan’da usulsüzlük yapan kişilerin memur olması halinde çok daha katı cezalara çarptırılacağına dair kurallar hakimdir.
Publisher
Kütahya Dumlupinar Üniversitesi
Reference70 articles.
1. Ağar, S. (2007). “Geçmişten Bugüne Mali İdare”. TBB Dergisi, 73, 372-432.
2. Akdağ, M. (1979). Türkiye’nin İktisadî ve İçtimaî Hayatı. Ankara: Tekin Yayınevi.
3. Akgündüz, A. (1986). Mukayeseli İslam ve Osmanlı Hukuku Külliyatı. Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
4. Akgündüz, A. (1987). “1274/1858 Tarihli Osmanlı Ceza Kanunnamesinin Hukuki Kaynakları, Tatbik Şekli ve Men’-i İrtikâb Kanunnamesi”. Belleten, 51 (199), 153-191.
5. Akgündüz, A. (2012). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Sayıştay (Divan-ı Muhasebat). İstanbul: Osmanlı Araştırmaları Vakfı Yayınları.