Mechanizmy partycypacyjne oraz cechy partycypacji sąsiedzkiej w rewitalizacji podwórek miejskich w Polsce

Abstract

Celem artykułu jest identyfikacja występujących prawidłowości i różnic w stosowanych mechanizmach partycypacyjnych oraz wskazanie i wyjaśnienie wpływu najważniejszych cech partycypacji sąsiedzkiej na osiągane efekty rewitalizacji przestrzeni podwórek miejskich. Badania prowadzono z uwzględnieniem 17 lokalizacji podwórek w sześciu miastach Polski. W badaniach wykorzystano głównie metody jakościowe, takie jak wywiady pogłębione oraz wizje studyjne. Wyniki wskazują na takie mechanizmy oraz cechy procesu partycypacji, które przyczyniły się nie tylko do osiągnięcia efektów przestrzenno-funkcjonalnych, ale przede wszystkim społecznych, takich jak integracja i aktywizacja społeczności sąsiedzkiej oraz oddolne przejęcie inicjatywy i odpowiedzialności za przestrzeń wspólną.