ҚАНТ ДИАБЕТІМЕН АУЫРАТЫН НАУҚАСТАРДА ГИПОГЛИКЕМИЯ ЖИІЛІГІН АНЫҚТАУЫ

Abstract

Введение: Исследования показывают значительную распространенность гипогликемии среди пациентов с диабетом 1 и 2 типа, особенно на инсулинотерапии, с годовым числом эпизодов, достигающим 94 и 36 соответственно. У пациентов с СД2, риск развития тяжелой гипогликемии составляет 7%, с частотой 0,1 случая на человека в год. Метаанализ 46 исследований отражает, что среди пациентов, получающих инсулинотерапию, распространенность гипогликемии достигает 45% для легких и умеренных эпизодов, и 6% для тяжелых. Это подчеркивает важность мониторинга и адаптации лечения для минимизации рисков гипогликемии. Цель: Данное исследование было направлено на изучение связи между симптомами гипогликемии и методами лечения у казахстанских пациентов с СД. Материалы и методы: В данной статье представлен проспективный анализ выявления гипогликемии у 50 пациентов с сахарным диабетом в Диабетическом центре клиники внутренних болезней КазНМУ им. С.Д. Асфендиярова. В ходе исследования пациенты были разделены на три группы: те, кто получал усиленную инсулинотерапию, те, кто принимал пероральные сахароснижающие препараты (ОРС), и те, кто получал комбинированную терапию. Симптомы гипогликемии были зарегистрированы в 81,8% случаев, включая коллапс, бессонницу, ночные кошмары, головную боль, потливость, нервозность, беспокойство, чувство голода, головокружение и парестезии. Частота симптомов гипогликемии коррелировала с длительностью сахарного диабета и была более частой у пациентов, получавших комбинированную терапию. Результаты: Результаты показали корреляцию между типом терапии и частотой симптомов гипогликемии. Комбинированная терапия имела самую высокую частоту (94 %), за ней следовали OSR (69 %) и инсулинотерапия (50 %). Заключение: следовательно, пациентам следует рекомендовать регулярно контролировать уровень глюкозы в крови и посещать школы диабета для предотвращения таких осложнений, как сердечный приступ и инсульт. Кіріспе: Зерттеулер 1 типті және 2 типті қант диабеті бар пациенттер арасында гипогликемияның айтарлықтай таралуын көрсетеді, әсіресе инсулин терапиясы, эпизодтардың жылдық саны сәйкесінше 94 және 36-ға жетеді. T2DM бар емделушілерде ауыр гипогликемияның даму қаупі жылына бір адамға 0,1 жағдайды құрайтын 7% құрайды. 46 зерттеудің мета-талдауы инсулин терапиясын алатын пациенттер арасында гипогликемияның таралуы жеңіл және орташа эпизодтар үшін 45% және ауыр эпизодтар үшін 6% жетеді. Бұл гипогликемия қаупін азайту үшін емдеуді бақылау және бейімдеудің маңыздылығын көрсетеді. Мақсаты: Бұл зерттеу дм бар қазақстандық емделушілерде гипогликемия белгілері мен емдеу әдістерінің арасындағы байланысты зерттеуге бағытталған. Материалдар мен әдістер: бұл мақалада С.Ж. Асфендияров атындағы ҚазҰМУ Ішкі Аурулар Клиникасының Қант Диабеті Орталығында қант диабетімен ауыратын 50 науқастың арасында гипогликемияны анықтаудың перспективалық талдауы берілген. Зерттеу барысында пациенттер үш топқа бөлінді: күшейтілген инсулин терапиясын қабылдағандар, қантты төмендететін пероральді препараттарды (ОР) қабылдағандар және аралас терапияны қабылдағандар. Гипогликемия белгілері 81,8% жағдайда тіркелді, соның ішінде коллапс, ұйқысыздық, қорқынышты түс көру, бас ауруы, тершеңдік, жүйке, мазасыздық, аштық, бас айналу және парестезия. Гипогликемия белгілерінің жиілігі қант диабетінің ұзақтығымен байланысты болды және аралас ем қабылдаған емделушілерде жиірек болды. Нәтижелер: нәтижелер терапия түрі мен гипогликемия белгілерінің жиілігі арасындағы корреляцияны көрсетті. Біріктірілген емнің ең жоғары жиілігі (94 %), ОДАН кейін ОСР (69 %) және инсулинмен емдеу (50%) болды. Қорытынды: сондықтан пациенттерге инфаркт және инсульт сияқты асқынулардың алдын алу үшін қандағы глюкоза деңгейін үнемі бақылап отыруға және қант диабеті мектептеріне баруға кеңес беру керек. Introduction: Studies show a significant prevalence of hypoglycemia among patients with type 1 and type 2 diabetes, especially on insulin therapy, with the annual number of episodes reaching 94 and 36, respectively. In patients with T2DM, the risk of developing severe hypoglycemia is 7%, with an incidence of 0.1 cases per person per year. A meta-analysis of 46 studies shows that among patients receiving insulin therapy, the prevalence of hypoglycemia reaches 45% for mild to moderate episodes and 6% for severe episodes. This highlights the importance of monitoring and adapting treatment to minimize the risks of hypoglycemia. Aim: This study aimed to investigate the association between hypoglycemia symptoms and treatment modalities in Kazakh patients with DM. Materials and methods: This paper presents a prospective analysis of hypoglycaemia detection among 50 patients with diabetes mellitus in the Diabetes Centre of the Internal Medicine Clinic of S.D. Asfendiyarov KazNMU. During the study, patients were divided into three groups: those receiving intensified insulin therapy, those taking oral sugar-reducing drugs (ORS) and those receiving combined therapy. Symptoms of hypoglycaemia were reported in 81.8% of cases, including collapse, insomnia, nightmares, headache, sweating, nervousness, restlessness, hunger, dizziness and paresthesias. The frequency of hypoglycaemia symptoms correlated with the duration of diabetes mellitus and was more frequent in patients receiving combination therapy. Results: The results showed a correlation between the type of therapy and the frequency of hypoglycaemia symptoms. Combination therapy had the highest frequency (94 %), followed by OSR (69 %) and insulin therapy (50 %). Conclusion: Therefore, patients should be advised to regularly monitor blood glucose levels and attend diabetes schools to prevent complications such as heart attack and stroke.