Affiliation:
1. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi
2. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi
3. Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi
Abstract
Son yıllarda rekreasyonel amaçlı spor yapan ve yarışma düzeyinde atletizm sporu ile ilgilenen erişkin bireylerin sayısında ciddi artış meydana gelmiştir. Bu çalışmanın amacı veteran atletlerin yeme bağımlılığı eğilimlerinin belirlenmesi ve aşırı yeme isteği uyandıran gıdaların tespit edilmesidir. Çalışmaya, yaşları 41.16 ± 7.11 arasında değişen 105 kadın %40.5 ve 154 erkek %59.5 toplam 259 veteran atlet gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmanın amacına göre veteran atletlerin yeme bağımlılıklarının belirlemek için Gearhardt ve arkadaşları tarafından 2009’da geliştirilen, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması 2012 yılında Bayraktar ve ark. tarafından yapılmış olan Yale Yeme Bağımlılığı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulguların değerlendirilmesinde IBM SPSS istatistik 26 programı kullanılmıştır. Bulguların değerlendirilmesi için tanımlayıcı istatistikler, frekans analizi, bağımsız gruplar için t testi ve korelasyon analizlerinden yararlanılmıştır. Sonuçlar 0.05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Bu çalışmaya katılan 259 kişiden 191 tanesi yeme bağımlılığı tanısını karşılamazken, 68 kişide yeme bağımlılığı görülmüştür. Ayrıca ölçekte yer alan aşırı yeme isteği uyandırdığı için aşırı yemekten dolayı sorun yaşanan gıdalar listesinde ilk sırada %49.8 ile çikolata/gofret olurken, %45.1 cips ve %37.1 ile kola/gazoz takip etmiştir. Diğer yandan, ekmek (%18.5) ve peynir (%16.6) gibi daha temel gıda maddeleri de bazı bireyler için aşırı yeme isteği uyandırabilir, ancak bu oranlar işlenmiş gıdalara kıyasla daha düşüktür. Ayrıca, sağlıklı olarak kabul edilen gıdalar (örneğin, havuç %8.5, marul %6.5, elma %12.0) arasında aşırı yeme isteği uyandırma oranlarının oldukça düşük olduğu görülmektedir. Eğitim durumu ile ilgili bulgular, özellikle ilköğretim ve ortaöğretim düzeyindeki bireylerin lisans ve üzeri eğitim seviyesine sahip bireylere göre anlamlı derecede yüksek yeme bağımlılığı puanlarına sahip olduğunu göstermektedir (p
Reference39 articles.
1. Abay, H., & Kaplan, S. (2015). Menopozal dönem yaşam kalitesini nasıl etkiliyor?. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(1), 1-24. https://doi.org/10.1501/Asbd_0000000048
2. Amarantos, E., Martinez, A., & Dwyer, J. (2001). Nutrition and quality of life in older adults. The Journals of Gerontology series A: Biological sciences and Medical sciences, 56(suppl_2), 54-64.
https://doi.org/10.1093/gerona/56.suppl_2.54
3. Ardıç, F. (2014). Egzersizin sağlık yararları. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 60, 9-14.
4. Baer, R. A., Fischer, S., Huss, D. B. (2005). Mindfulness and acceptance in the treatment of disordered eating. Journal of Rational-Emotive and Cognitive-Behavior Therapy, 23(4), 281-300.
5. Balaman, B. İ. (2017). Bakırköy ilçesindeki yetişkin populasyonda yeme bağımlılığı ve ilişkili etmenler Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul.