Affiliation:
1. BATMAN ÜNİVERSİTESİ, SAĞLIK HİZMETLERİ MESLEK YÜKSEKOKULU
2. MUĞLA SITKI KOÇMAN ÜNİVERSİTESİ, SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
Abstract
Bu çalışmanın amacı, fizyoterapi öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyi ile egzersize dair inanç düzeyleri ve egzersiz yapmaya engel olarak algıladıkları durumlar arasındaki ilişkiyi incelemekti. Tanımlayıcı tipteki çalışmamıza fiziksel aktivite yapmasına engel bir durumu olmayan 173 fizyoterapi öğrencisi (56 erkek, 117 kız) dahil edildi. Katılımcıların fiziksel aktivite düzeylerini belirlemek amacıyla Uluslararası Fiziksel Aktivite Ölçeği Uzun Formu kullanıldı. Egzersize dair sağlık inançları Egzersiz Sağlık İnanç Modeli Ölçeği ile, egzersiz engel algıları Fiziksel Aktivite Engelleri Ölçeği ile değerlendirildi. Çalışmanın sonucunda fizyoterapi öğrencilerinin %60,7’sinin minimum aktif olduğu belirlendi. Fiziksel Aktivite Engelleri Ölçeği skorları incelendiğinde ortalama puanının yüksek (77,39±26,20) olduğu saptandı. Katılımcların Egzersiz Sağlık İnanç Modeli Ölçeği puanlarının yüksek olduğu ve egzersizin sağlık üzerindeki etkilerine dair olumlu inançlara sahip oldukları belirlendi. Fiziksel Aktivite Engelleri Ölçeği puanları ve Uluslararası Fiziksel Aktivite Ölçeği puanları arasındaki ilişki negatif ve orta düzeydeydi (r=-0,682, p