Effect of perphenazine and prochlorperazine on viability of human astrocytes

Abstract

Pochodne fenotiazyny należą do dobrze znanej grupy leków przeciwpsychotycznych, posiadających wiele nowych aktywności biologicznych, w tym działanie przeciwnowotworowe. Istnieje wiele doniesień naukowych na temat działania przeciwnowotworowego wobec ludzkich linii komórkowych glejaka wielopostaciowego. Niestety, jak dotąd nie przeprowadzono badań <i>in vitro</i> oceniających wpływ fenotiazyn na żywotność ludzkich astrocytów. Można jednak znaleźć badanie dotyczące żywotności neuronów i neuronów z komórkami glejowymi po inkubacji z perfenazyną. Dlatego też w niniejszym badaniu z użyciem testu WST-1 oznaczono żywotność ludzkich astrocytów po 24-, 48- i 72-godzinnej inkubacji z perfenazyną lub dimaleinianem prochlorperazyny. Uzyskane wyniki sugerują, że perfenazyna jest bezpieczniejsza dla ludzkich astrocytów niż dimaleinian prochlorperazyny. Co więcej, 24-godzinna inkubacja z perfenazyną lub prochlorperazyną nie zmniejszyła znacząco żywotności komórek. Jest to o tyle istotne, że już wcześniej wykazano, iż oba leki w podobnym stężeniu zmniejszają żywotność ludzkiego glejaka wielopostaciowego U-87 MG o około 50%. Wyniki sugerują zatem, że fenotiazyny mogą mieć zastosowanie w leczeniu glejaka wielopostaciowego w stężeniu, które nie wpływa na żywotność ludzkich astrocytów.