Abstract
Bilingwizm na gruncie polskiego językoznawstwa interesuje badaczy głównie w wymiarzewspółczesnym. Ostatnio jednak daje się zauważyć rosnącą tendencję do opisówbilingwizmu jednostkowego i grupowego w ujęciu historycznym. W kontekście zachowańbilingwalnych rozpatruje się coraz częściej problemy dawniej podejmowane z innejperspektywy. Zmiana optyki, wiążąca się z podkreśleniem roli bilingwizmu w historiipolszczyzny, stanowi skutek kilku czynników. Do najważniejszych należy odchodzenieod normatywnego stosunku do zagadnienia kontaktów językowych, wartościującegonegatywnie przejawy mieszania języków oraz porzucenie przekonania o marginalnejskali zjawiska w polskiej przeszłości językowej. Celem opracowania jest przyjrzenie siędotychczasowym opisom bilingwizmu historycznego, zwrócenie uwagi na źródła badańoraz próba wskazania perspektyw badawczych, jakie otwiera ten kierunek.
Publisher
Uniwersytet Warminsko-Mazurski
Subject
Materials Science (miscellaneous)
Reference57 articles.
1. Adams J. N. (2003): Bilingualism and the Latin Language. Cambridge.
2. Amsler M. (2012): Affective Literacies. Writing and Multilingualism in the Late Middle Ages. Turnhout.
3. Azeroual S.-A. (2016): Bilinguisme et plurilinguisme dans l’éducation anglaise au XVIe siècle. „Hypothèses” 19, s. 309–320. Online : , dostęp: 15.12.2019.
4. Backvis C. (1958): Quelques remarques sur le bilinguisme latino-polonais dans la Pologne du seizième siecle. Bruxelles (polski przekład: Backvis C.: Uwagi o dwujęzyczności łacińsko-polskiej w XVI wieku w Polsce. [W:] Backvis C. (1975): Szkice o kulturze staropolskiej. Przeł. U. Dąmbska-Prokop. Warszawa, s. 588– 624.
5. Bartmiński J. (2010): Styl potoczny. [W:] Współczesny język polski. Red. J. Bartmiński. Lublin, s. 115–134.