Afrahat, Mowa XVII – O Chrystusie, Synu Bożym-Reference-Cited by-同舟云学术

Afrahat, Mowa XVII – O Chrystusie, Synu Bożym

Published:2020-03-15 Issue: Volume:73 Page:181-198
ISSN:2719-3586
Container-title:Vox Patrum
language:
Short-container-title:VPatr

Author:

Uciecha Andrzej^ORCID

Abstract

Mowa O Chrystusie, Synu Bożym jest siedemnastym wykładem w całym dziele Afrahata. Mędrzec perski kontynuuje i rozwija polemikę z nauczaniem judaizmu i rabinów babilońskiej diaspory. Osią argumentacji jest prawda o bóstwie Mesjasza-Chrystusa, Syna Bożego, w którym wypełniły się prorockie zapowiedzi Starego Testamentu. Perski Mędrzec konsekwentnie odpiera żydowską krytykę, w której chrześcijanie są oskarżani o fałszowanie proroctw Starego Testamentu i bluźnierstwo przypisywania Chrystusowi boskiej godności. Relatywnie niewielka objętość tego chrystologicznego przedłożenia może rodzić pytania i wątpliwości. Możliwe, że Afrahat uświadomił sobie ułomną fragmentaryczność swojego wywodu na temat Chrystusa, Syna Bożego, i łamiąc zasady literackiej konwencji akrostychu, dodał do całości dzieła dwudzieste trzecie bardzo obszerne Demonstratio de acino.

Publisher

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II

Reference54 articles.

1. Bardy G., Aphraate ou Pharhad, Catholicisme I 686.

2. Bruns P., Das Christusbild Aphrahats des Persischen Weisen, Bonn 1990.

3. Chavanis J.M., Les lettres d’Afrahat, le sage de la Perse, étudiées au point de vue de l’histoire et de la doctrine (Dissertation), Lyon – Saint-Etienne 1908.

4. Childers J.W., Disciple of Scripture: Character and Exegesis in Aphrahat, w: Exegesis and Hermeneutics in the Churches of the East: Select Papers from the SBL Meeting in San Diego, 2007, red. V.S. Hovhanessian, New York 2009.

5. Cody A., When is the Chosen People called a Goy? VT 14 (1964) s. 1-6.