Abstract
Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de bankacılık faaliyetinde bulunan kamu sermayeli bankalarının sürdürülebilirlik performanslarının 2014-2021 yılları için analiz edilmesidir. Çalışmada sosyal, ekonomik ve çevresel olmak üzere üç farklı kriterde toplamda sekiz adet performans kriteri belirlenmiştir. Çalışmada yöntem olarak MEREC ve ARAS yöntemleri kullanılmıştır. MEREC yöntemi ile kriterlerin ağırlıkları belirlenmiştir. ARAS yöntemiyle de performans sıralamaları yapılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, en önemli ağırlığa sahip birinci kriter Kapsam 1 emisyonu olarak tespit edilmiştir. İkinci en önemli ağırlığa sahip olan kriter ise Kapsam 2 emisyonu olarak belirlenmiştir. Performans bakımından ilgili dönemde en iyi performansı gerçekleştiren bankanın Vakıf bank olduğu bulunmuştur. İkinci ve üçüncü en iyi performansı gösteren bankalar ise sırası ile Halk Bank ve Ziraat Bankası olarak saptanmıştır.
Reference16 articles.
1. Akbaş, F. & Kaya, F. (2022). Katılım bankalarının kurumsal sürdürülebilirliklerini etkileyen finansal performans göstergelerinin incelenmesi. Maliye ve Finans Yazıları, (117), 159-176.
2. Aras, G., Tezcan, N. & Furtuna, O. K. (2018). Evaluation of Turkish banking ındustry based on multi-dimensional corporate sustainability model: Comparison between state owned and private banking. Ege Academic Review, 18(1), 47-62.
3. Demir, G. Ü. L. A. Y. (2021). Özel sermayeli mevduat bankalarında performans analizi: SWARA-RAFSI bütünleşik model uygulaması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(4), 1359-1382.
4. Demirci, K. (2022). Sürdürülebilirlik iletişimi ve sürdürülebilirlik kavramı: Türkiye bankacılık sektörü web sitesi ve sürdürülebilirlik raporları örneğinde bir analiz. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, Halkla İlişkiler ve Sürdürülebilirlik Özel Sayısı, (39), 5-22.
5. Ecer, F. (2019). Özel sermayeli bankaların kurumsal sürdürülebilirlik performanslarının değerlendirilmesine yönelik çok kriterli bir yaklaşım: Entropi-ARAS bütünleşik modeli. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(2), 365-390.