Nanocząstki o wysokiej zawartości boru jako potencjalne nośniki w terapii borowo-neutronowej

Abstract

Podstawą terapii borowo-neutronowej (boron neutron capture therapy, BNCT) jest selektywne dostarczenie boru do komórek nowotworowych, a następnie napromienienie zmienionego chorobowo miejsca wiązką neutronów. W wyniku tego procesu dochodzi do rozszczepienia jądra izotopu 10B, co powoduje uwolnienie energii niszczącej komórki nowotworowe. Mimo że badania związane z BNCT trwają od lat 50. XX wieku, pozostaje ona wciąż terapią eksperymentalną. Jest to związane m.in. z brakiem nośników umożliwiających szybkie i skuteczne wprowadzanie 10B do środowiska nowotworu. Tak więc często podnoszonym zagadnieniem i jednym z głównych wyzwań dla rozwoju BNCT, jest poszukiwanie selektywnych związków dostarczających wymaganą ilość tego pierwiastka. Istotnym aspektem są badania nad nanometrycznymi strukturami, takimi jak liposomy zawierające związki bogate w bor lub nieorganiczne nanocząstki – węglik boru czy azotek boru. Ze względu na dużą zawartość boru oraz możliwość modyfikacji powierzchni tych nanocząstek, mogą się one okazać wyjątkowo atrakcyjnym narzędziem w celowanej BNCT. Równie ważnym problemem tej terapii jest opracowanie precyzyjnych powiązań między źródłem neutronów, specyfiką wiązki a rodzajem zastosowanego nośnika. W artykule wskazujemy na wysoki potencjał związków bogatych w bor jako nośników w celowanej terapii borowo-neutronowej.